.
Çok gençken ben de Trophonius'un mağarasında gülmeyi unutmuştum, yaşım ilerleyip de, gözlerim açılıp hakikati farkedince, yeniden gülmeye başladım, ve o gün bugündür hiç bırakmadım. Hayatın anlamının, ekmek parası kazanmakta, amacınınsa, yüce divan üyesi olmakta yattığını anlamıştım, sonra zengin bir kızı elde etmenin aşkların en ateşlisi, zorda kalınca yardımlaşmanın dostluğun en yüce göstergesi olduğunu, bu yüzden de birçoğunun bunu sağgörü saydığını; nutuk vermenin şevklendirici; ceza yemeyi hiçe saymanın yüreklilik; akşam yemeğinden sonra afiyet olsun demenin samimiyet; yılda bir kez komünyon almanın Tanrı korkusu olduğunu da. İşte bütün bunları anladım ve kahkahayı bastım.
.
Sayfa 52Kitabı okudu
Dostluğun hakikati
Hak ve hakikatler,sadece satırlardan okunarak değil,sadırlardaki,yani gönüllerdeki muhabbetle tanınır.
Kalb,fanilere duyulan muhabbet kademelerini aşıp Hak muhabbeti ile dolarsa,işte o zaman bütün sırlar,
hakikatler ve güzellikler gönüllere akseder.Bu bakımdan kişiyi ebedi saadete götürecek hakiki dostluk "Hak ile kurulabilen dostluk"tur.
Sayfa 62Kitabı okudu
Nietzche Ağladığında-Altı Çizili Satırlar
*Niceleri kendi zincirlerini çözemezler de, dostlarının azatçısıdırlar.
*Kendi alevinle yakmaya hazır olmalısın kendini: Önce kül olmadan nasıl yeni olabilirsin ki?
*Sizden iyileştirmenizi istediğim Nietzche’nin bedeni değil, ümitsizliğidir. (s.18)
*Zaman hapishanesinden kaçmanın bir yolu yok muydu?
BİLMEK ve İNANMAK...
- " (…) Spinoza'yı Goethe'ye öğreten Jacobi, artık aralarında her türlü dostluğun bitmek üzere olduğunu anladıktan sonra, yazdığı son mektupların birinde ona varlığının en derin yerinden gelen feryatla "Allah'a inanmak lazım!" diye bağırırken, Goethe her zamanki soğukkanlılığı ile şöyle cevap veriyordu:
-" Onu seyrediyorum, yani eserlerinde tetkik ediyorum!"
Heyhat, hakikati bilip seyretmekle, ona inanmak arasında ne kadar bitmez tükenmez bir fark vardır. Bu ancak yaptığımız hareketlerle belli olur..."
Sayfa 183 - İBDA YayınlarıKitabı okudu
Ancak nedendir bilmem, dostumun Andria'da söylediği şu söz de doğrudur: "Göz yummak dost kazandırır, hakikat ise nefret. Kendisinden dostluğun zehri olan nefret doğuyorsa, hakikat can sıkıcıdır, ancak göz yummak çok daha can sıkıcıdır, zira dostun hatalarını görmezden gelen, onun uçuruma yuvarlanmasına neden olur. En büyük suç ise hakikati küçümseyen ve göz yumulduğu için işi iyice sahtekarlığa vuran dostun kendisindedir. Bu yüzden bu konuda çok dikkatli bir akıl yürütmeliyiz, öncelikle uyarımız sert olmasın, eleştirimiz de hakaret içermesin. Bununla birlikte göz yumma da (zira Terentius'un sözcüğünü ben de severek kullanıyorum) kibarca olsun, sadece dosta değil, herhangi bir özgür adama yakışmayan ve kusurların yardımcısı olan dalkavukluk bizden uzak olsun, tiranla başka, dostla başka yaşanır.
Sayfa 34Kitabı okudu
Yüzyıllardır vefanın, sevginin, dostluğun, kardeşliğin, hamuru ile yoğurulan coğrafyamız bir büyük mektebe mensubiyetle hep haklı bir övüncü yaşamıştır. O mektebin adı İrfan Mektebi dir. Maksadı; hakikati aşkla söyleyip yine hakikate insanları çağırmaktır.
Sayfa 23 - Diyanet Vakfı Yayınları
Dostluğun hakîkati, imtihan edilmeden anlaşılmaz.
Şeyh Sâdî Hazretleri buyurur:
“Dostlar zor zamanda işe yararlar. Gerçek dostluk, o zaman belli olur. Yoksa sofra başında düşmanlar bile dost görünürler.”
Dostluğun hakîkati, imtihan edilmeden anlaşılmaz. Gerçek dostlar, tıpkı yıldızlar gibi, karanlık çökünce ortaya çıkarlar. Zor zamanda dostunun yanında olan, onun elinden tutan ve derdini paylaşan kimseler, gerçek dostlardır. Bu bakımdan, imtihan edilmemiş dostluklara fazla bel bağlamamak îcâb eder.
Dinle dinsizliğin arası bir tek soluk
Herkesin biraz da olsa bildiği üzere Hasan Sabbah'ı ve onun haşhaşla kandırdığı fedailerini anlatan bir roman. Yalnız Hasan Sabbah ve dönemin ünlü diğer isimleri 
Ömer Hayyam , 
Nizamülmülk ve 
İmam Gazali hakkında yazılanlar tıpkı 
Amin Maalouf 'un ünlü ve benim de çok sevdiğim romanı 
Semerkant 'ta olduğu gibi kurmaca. Bu iki kitabı okurken aslında bunların
