O anda her şey apaçık görünüyor gözüme, kurtuluşun bu mantıkta yatmadığı açık; kentin kendisi deliliğin en yüksek biçimi ve her bir parçası, organik ya da değil, aynı deliliğin dışavurumu. Saçmalık derecesinde ve alçakgönüllülükle muhteşem hissediyorum kendimi, megaloman bir biçimde değil de insan sporu olarak, doyum noktasına kadar şişmiş ölü bir sünger gibi.