Ergenekon
Doğru yaşamayı seven savaşçı Türklerin, kitap ehli olmasalar da Hakk'a ikrarları vardı.
Hz. İsa' dan bin yıl önce Türklerle Moğolların arası açıldı ve onlar birbirlerine düşman oldular ve durmadan savaşmaya başladılar. Sonda daha iyi savaşçı olan kalabalık Türk halkı Moğolları ve onlara yardım eden diğer boylarını yenerek onların
Artık ortada becerilerini birbirlerinde oyun oynarcasına sınamak isteyen iki taraf değil, fakat karşılıklı olarak birbirlerini yok etmeye ant içmiş iki düşman vardı.
Sayfa 72 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları 24. Basım Ocak 2020Kitabı okuyor
"Eski pamuktan bez olmaz, eski düşman dost olmaz."
Sayfa 4 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyacak
hodgâm insan, bilmediği şeye düşman olduğu gibi, yetişmediği şeye de zıttır. Hâlbuki, nihâyetsiz bir muhabbet, hadsiz bir şevk ve istihsân ile mukâbeleye lâyık olan bir cemâle karşı zımnen bir adâvet ve kîn ve inkâr ile mukâbele eder. İşte, kâfir, Allâh’ın düşmanı olduğunun sırrı bundan anlaşılıyor.
Théléme Tekkesi'nin büyük kapısı üstündeki yazıt
"Girmeyin buraya, ikiyüzlüler, yobazlar,
Kartlaşmış maymunlar, kalleşler, yağ tulumları,
Yampiri çarpık boyunlular, odun kafalılar
Gotlardan, Ostrogot'lardan beter hödükler,
Sahte çilekeşler, takunyalı kara böcekler,
Kürklü dilenciler, sefa pezevenkleri,
Kayış suratlı, şiş göbekli fitne tellalları,
Gidin başka yerde satın
Eee sen şimdi naneyi yemedin mi niye yedin elmayı havva
Ey Yaratılanların en güzeli, Tanrının yarattıklarının
Sonuncu en iyisi, gözün görebileceği, aklın düşünebileceği en güzel şey,
Kutsal, tatlı kadın! Nasıl böyle birden kaybettin kendini,
Soldun ve ölüme yaklaştın? Yasağı nasıl ihlal ettin,
Yasak, kutsal meyveyi nasıl kopardın? Seni lanetli bir düşman kandırdı,
Ama kim bilmiyorum ve seninle beraber ben de mahvoldum;
Hiç kuşkusuz seninle birlikte ben de öleceğim.
Sensiz nasıl yaşarım? Senin tatlı konuşmandan
Aşkından nasıl vazgeçerim de bu vahşi ormanlarda
Kimsesiz yaşarım? Bir kaburgamı daha versem ve Tanrı
Bir Havva daha yaratsa bile senin kaybını asla unutamam.
Hayır, hayır! Doğanın bağı çekiyor beni, sen benim
Erimsin, kemiğimsin, mutluluk ya da acılarda ayrılamayız biz.’
"'Hiç gerekli değil, çünkü gerçek askerlik sanatı gereğince düşmanı umutsuzluğa düşürmemeliyiz; bıçak kemiğe dayandı mı, düşman yıpranıp tükenmekte olan gücünü ve yüreğini yeniden toparlayıverir. Hiçbir kurtuluş umudu kalmaması, bitmiş tükenmiş insanları diriltip kurtaracak olan ilaçların en iyisidir.'"
Seninle artık iki düşman bile değiliz;
birbirini hiç, ama hiç görmeyecek iki yabancıyız.
"Günümüzde hâlâ düşman olabileceğimiz tek şey varsa, o da, yasal haklarını çiğneyerek insanı insana kırdıran düşünce olabilir ancak.."
Kin vardır, garaz vardır düşmanlıklarda. İçinden pazarlıklı olmak, kıskançlık,
iki yüzlülük vardır, aşağılık duygusu vardır, şiddet vardır, kanunsuzluk vardır. Çağımızın sevgiyi, hoşgörüyü önde tutan insanlık anlayışına göre geçmişin sözlüklerinde kalması gereken bir kelime değil midir düşman?