Her şeyi ciddiye alıyordum, sanki ölümsüzmüşüm gibi…
"İnsan bazen bir yüze, bir ömre yetecek kadar uzun bir süre baktığı halde; sorsanız sadece herkesin görebildiği kadarını anımsayabilirken bazen kısacık bir an bile bir yüzü, zihnin duvar kağıdı haline getirebiliyormuş demek ki."
Sayfa 80 - Eyobi YayınlarıKitabı okudu
beni sevmesen ölürdüm
beni sevmesen bir cakıltasıydım simdi
beni sevmesen bir duvar gibi sagırdım
kördüm bir ot kadar
ölümden acıydım, ölümden beterdim
beni sevmesen
dünyayı bütün insanlara zindan ederdim
Yine eskisi gibi tartışacağım, yine düşüncelerimi patavatsızca belirteceğim; ruhumun en gizli köşesiyle başka insanlar arasında yine bir duvar bulunacak.
Yalnızlık, ah o canımızla çerçeveli kapımız, penceremiz. Ey anıların dalsız gölgesiz gün batımı... bilmem ki bir gün açılır mısınız zamanın gök bahçelerine.
İlk acı değilsin, dedim. Son acı da olmayacağım, dedi. Sevmenin ötesini görmek istemiştim, dedim. Oradan geliyorsun, dedi. "Sözcüklerden duvar örülmezmiş" dedim. (Plutarkos) Kurduğun konaklarda insanlar kendini seviyor, dedi. Yalnızlık hiç geçmiyor, dedim. Yazıyorsun ya, dedi.
Şükrü Erbaş 
Kuş Uçar Kanat Ağlar
Bir yerde okumuştum;
"Sana duvar ördüysem tuğlasını sen verdin." diye
Bazen bazı cümleler oluyor ve o cümleler bir insanın hayatını şekillendirmesine yetiyor.
İnsan doğuştan sarışınsa duvar gazetesinde adına kara çalındı diye esmer olmaz.
Sayfa 913Kitabı okuyor
soğuk anların ivmeli geçişinde
yabanıl gözlerin senin,
kendi suskunluğunda
çevreme duvar örüyor
Ahaa birde gemi mühendisine sor !!!
"Açık denizleri, etrafında duvar olmayan, uçsuz bucaksız yerleri arıyordum." 🧐
Tut Ki Yalandı
Karanlık bir sabah
Bir müşfik var dışarıda
Dışarı ıssız ve soğuk
Müşfik elleri cebinde
Dolanır duvar diplerinde
Gelen geçen müşfiki görmüyor bile Müşfik fakir yalnız
Tak etmiş hayat ona
Alacağı var ciğerine kadar…
"Sizi sürükleyen dalgadır, yaşam bu; ne yargılanabilir, ne anlaşılabilir, bırakın gitsin demekten başka yapacak bir şey yok."