Arkadaşımın önerisi ile okuduğum bir kitaptı.Sıcacık anlatımı ile hemen içine çekti beni.Hayatının kontrolünü elinde tutamayıp birkaç kez küllerinden yeniden doğan Halil'in öyküsü...Aynı zamanda biraz Anadolu'nun,biraz Almanya'da tutunmaya çalışan işçilerin,siyasi göçlerin,öğrenci hareketinin, devrimci mücadelenin de öyküsü...Aşkın, dostluğun,hapishanenin,paylaşmanın,lezzetli yemeklerin, sıcak dost sohbetlerinin eşlik ettiği renkli sofraların öyküsü...En çok da okudukça özlediğimi anladığım,en renkli yıllarımın geçtiği Ankara'nın eski kadim sokaklarında dolaşmak çok hoşuma gitti.Yıllarca oturduğum Batıkent'in yapılış aşamasına şahit olmak ,Cıkrıkçılar Yokuşu'nda gezinmek, Vedat Dolakay Parkı'nın etrafında dolaşmak, ODTÜ Devrim Stadı'na, Hacettepe Tıp Fakültesine konuk olmak oldukça keyifli idi benim için.Öyküsünden çok sıcacık karakterleri ile zihnime kazınmış, okuması oldukça keyifli bir kitaptı.Özellikle Frau Basler karakterine hayran kaldım.Yan karakterleri de oldukça güçlü verilmişti.Kitabın nostaljisine,anlatımına bayıldım.Halil de zihnime kazınan karakterler arasında yerini aldı.Bir de Almanya,Ankara,İsviçre arasında mekik dokumak,arada Konya ve Kulu'yu ziyaret etmek,Como Gölü'nün büyülü doğasında gezinmek oldukça zevkliydi.
Marcel Proust, biraz 
Bilge Karasu'yu gördüm bu kitapta. Fakat bu iki yazardan da farklı bir tarzı var Rilke'in. Bu kitap, roman olarak nitelendirilse de anı ya da günlük olarak ele almak daha doğru bence. En azından bu türlere daha yakın kesinlikle. Anlatılanlar birbirinden bağımsız. Yazarın etrafında olup bitenlerle ilgili duyguları ve
