adresini bulamayan mektuplar
Söz bir akıştır,harf harf kağıda dökülen.
Göz birzarftır,mazrufun elinde yırtılarak sökülen. Yürek bir mektuptur, nâme nâme kanla yazılan. Nice söyleyemediklerimiz vardır, dil lâl olur pusar.
İnsafa gelir "el aman "diye kalem yazar. Kiminin mektubu bahtı gibi kapalıdır,açan okuyamaz. Kiminin mektubu tarumardır,açılsada rüzgara savrulan.
Alın yazımın ağını mezar taşıma, doymamış sevdalığımı sararmış sevgiliye bırakıyorum. Hayattan varsa alacağım,üstü kalsın terk-i sevda mağdurlarına.
Taş duvarlarla ne konuşulur? Bunu benim gibi hergün yavaş yavaş kül olan bilir. Duvarlardır yangınım islerime boyanan. Bir insanın gözyaşlarının neler yazdığını belki okuyabilirsiniz,ya benim gibi gözyaşlarını içine akıtanı kim okuyabilir?
Kalemime sığınıp içimi yazıya döküyorum yeniden.
Usul usul geliyorum ey kalem. Ürkütmememekten değil, ürkmekten usul usul geliyorum. Bir sıçrayışın ihtimal hali kokusu damlıyor,yazmak eksiltir.
Susa susa geliyorum ey kağıt! Farkında olarak değil fark etmeksizin susuyorum.
Ardından dumanı bile tütmeyen bir köz ateş bıraktın ey aşk !...
Bir hayatı karanlıklara boğmak bu kadar kolay mı ?..
Yüreğimden kopan bir elin parmak uçlarındaki zehri tadıyorum şimdi..
Kalemlerin yazdığı yazıların mahkumuyum sevgili....
- ve sen, ey gecenin coşkusu, cennetin mahmurluğu, her yanımı kapladın - zemin, hafiften yükseldi; üzerinde özgürlüğüne kavuşmuş, yeni doğan ruhum dalgalandı. Bir toz bulutuna dönüştü tepe - bulutun içinden sevgilinin bulanık yüz çizgilerini gördüm. Gözlerinde sonsuzluk dinleniyordu - ellerini tuttum, ve gözyaşları parlak, kopmaz bir bağa dönüştü. Binyıllar, fırtınalar gibi uzaklara kaydı. Onun boynuna sarılıp yeni yaşam için haz dolu gözyaşları döktüm. - Bu, tek ve biricik rüyaydı - ve ancak o zamandan beridir ki, gecenin göğüne ve onun ışığına, sevgiliye olan o sonsuz ve sarsılmaz inancı hissedebiliyorum.
Sayfa 5Kitabı okudu
Sevgiliye dedim ki: Ey güzeller padişahı, bu garibe acı. Dedi ki: Yoksul garip, gönül havasına uyar, gönül peşine düşerse, yolunu azıtır gider.
Sayfa 23Kitabı okudu
"Ey kuyu! Vefasız bir sevgiliye aşığım. Öyle ki içime bıraktığı gam bile ondan daha vefalı. Zira gam hep benimleyken o yok işte."
Sayfa 111Kitabı okudu
"𝑉𝑎𝑟ı𝑟𝑠𝑎𝑛 𝑒𝑦 𝑠𝑎𝑏𝑎̂ 𝑜𝑙 𝑧𝑢̈𝑙𝑓-𝑖 𝑠̧𝑒𝑏𝑔𝑢̂𝑛𝑎 𝑠𝑒𝑙𝑎̂𝑚 𝑒𝑦𝑙𝑒
𝐷𝑢̈𝑠̧𝑒𝑟𝑠𝑒 ℎ𝑒𝑚 𝑑𝑖𝑙-𝑖 𝑚𝑎ℎ𝑏𝑢́𝑠 𝑢 𝑚𝑎ℎ𝑧𝑢̂𝑛𝑎 𝑠𝑒𝑙𝑎𝑚 𝑒𝑦𝑙𝑒."
Ey sabah rüzgarı, o gece karanlığını andıran zülüflü sevgiliye selam söyle.
Gönlümde oralarda bir yerlerde olmalı, rastlarsan selamı eyle.
Hakiki aşk ise neden olmasın?
Uyan, ey şarkım, bu gaflet uykusundan! Kanıksanmış şeylerin perdesini kaldırıp at önünden! Sevgiliye doğru kanat çırp , ilk karşılaşmanın şaşkınlığının tükenmek bilmez sevinci ile yeniden!
"Yalnızım. Yalnızlığımla dostum. Yalnızlığın dostu olamayan, kimselerin dostu olamaz. Ey yüreğim, sevgiliye önce sor: yalnız mı? Değilse ona yalnızlığı öğret. Yalnızlığımı çöller anladı, insanlar anlamadı. Olsun."
Sayfa 119Kitabı okudu
Ey yüreğim, sevgiliye önce sor: Yalnız mı ? Değilse ona yalnızlığı öğret .
Sayfa 111 - Kapı Yayınları, 14. Basım Mart 2023Kitabı okudu
Bunun üzerine Allah şöyle vahyetti: “Ey İbrâhim, bilmez misin ki sevenin sevgiliye karşı itâatsizliği çok zor gelir?”
1. HaberKitabı okudu
Fuzuli
"Ey dostlar! Sevgilinin elini öpme arzusuyla ölürsem, toprağımdan testi yapın ve onunla sevgiliye su verin."
Sayfa 91 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Ey canın "biz" ve "ben" kaydından kurtulan!.. Ey erkekte kadında söze ve vasfa sığmaz ruh! Erkek, kadın kaydı kalkıp bir olunca o "BİR," sensin. Birler de aradan kalkınca kalan yalnız sensin. Bu suretle "ben" ve "sen"ler, genellikle bir can haline gelirler, sonunda da sevgiliye müstağrak olurlar, söylediklerimin hepsi vardır, vâkıdir. Ey kün emri, ey gel dönmekten ve söz söylemekten münezzeh Allah, sen gel!
Sayfa 64Kitabı okuyacak
Ey sevilenler!.. İnsanı hasretle inleten hatıralar bırakmayın! Sizi sevene kendinizi, böyle ilahi nurunuzu da cisme katarak, son raddeye kadar vermeyin. Yahut verdinizse bir daha geri almayın.
Sayfa 55Kitabı okudu
