Furkan Ulukır
@furkanulukir
Kocaeli Üniversitesi-Arkeoloji
İstanbul
27 Temmuz 1995
15 okur puanı
Ekim 2021 tarihinde katıldı
Sabitlenmiş gönderi
ibrâhim
içindeki putları devir
elindeki baltayla
kırılan putların yerine
yenilerini koyan kim
güneş buzdan evimi yıktı
koca buzlar düştü
putların boyunları kırıldı
ibrâhim
güneşi evime sokan kim
asma bahçelerinde dolaşan güzelleri
buhtunnasır put yaptı
ben ki zamansız bahçeleri kucakladım
güzeller bende kaldı
ibrâhim
gönlümü put sanıp da kıran kim?
Furkan Ulukır tekrar paylaştı.
Şuydu son zekice buluşum:
Neye mecbursam, onu istedim:
Böylece zorladım kendimi her "mecburiyete" ...
Ondan beri yok benim için bir "mecburiyet" ...
Sayfa 234 - Amor FatiKitabı okudu
Sanırım karanlık bir kömürlükte
Güneşli bir sabahtın. İçime dokunan
Bir halin vardı ölüme benzeyen
Gözlerimin buğusuna yazamadığın
adın vardı. Rutubet kokusuna sıkışan
Okur Takip Önerileri
Göğe bakmaktan yorulup düştü
En son görüldüğü yer bir duraktı
Furkan Ulukır tekrar paylaştı.
Tartışma, belli sınırlar içinde kalırsa -ister eşler arasında olsun ister olmasın- her ilişkiye yararlıdır. Duyguları ifade etme ve muhtemelen karşındakinin duygularım dinleme imkanı sağlar. Tartışma sayesinde önemli problemler ortaya konur, sergilenir. Dolayısıyla bu problemler hakkında konuşulur, çözümler bulunur. Tartışma yoksa çözüm de yoktur. Hınç yerleşir, yanılgılar çoğalır. Çatışma, ilişkinin "tozunu temizler." Çoğu kişiye göre ilişkiyi "canlandırır." Terim doğrudur, çünkü yaşam evrilen, değişen, uyum sağlayan şeydir.
Sayfa 51Kitabı okudu
Öyle sessizce öldüm ki defalarca
Hiç bir zaman anlaşılmadı yokluğum
Kımıldanır mahallemin daralan ruhu
Basma perdelerimde gün batarken
Atıp saatler süren uykusunu
Odama uzanır akasyam pencereden
İki hekim geldi üstüme
Biri dilli birisi lâl
Dilliye cevap veremedim
Bilmem ki lâla ne diyeyim
...gerçekten boynunu bükmezdi papatyalar,
ihanetinden onlar da payını almasaydı eğer.
-Anonim
İnsan unutmuyor,
Ama içinize boş bir şey yerleşiyor.
Bir kitap okudu
350 syf.
·
Puan vermedi
·
14 günde okudu
İçinden kan ağlasa da, mutlu gösterdi yüzünü, gömdü ta yüreğine bütün dertlerini.
Yiğitlerin karşısına ölüm çıkar her yerde.
Sayfa 29Kitabı okudu
Yiğit harmanları, yığınaklar,
Kurulmuş çetin dağlarında vatanların.
Dize getirilmiş haydutlar,
Hayınlar, amana gelmiş,
Yetim hakkı sorulmuş,
Hesap görülmüş.
Demdir bu
Yalnızım ama bir kente inen ordu gibi yürüyorum.
