SANAT ADAMI ATSIZ
RUHLARA İŞLEYEN ŞİİR.
Atsız'ın sanat hayatı şiirle başlar. Biz de onun şiiriyle başlayalım.
YÜZBAŞI İŞBARA ALP
Gece, sıcak... Bunaltı.. Esmiyor kuzey yeli,
Bir sessizlik kaplamış bozkırı, dağı, beli...
Dirseğinin altına destek etmiş bir taşı,
Sağ eli şakağında düşünüyor Yüzbaşı!
Bir ara gözlerini çevirdi gök yüzüne,
Gördüğü nesnelerden korku girdi özüne!
Bulutlar yumak yumak uçuyor gibiydiler;
Ya kovalıyor, yahut kaçıyor
Yeryüzünde bir iklim,
Bir yer var ki sevgilim,
Düşündüğüm orası.
Bir ayva gibi olgun,
Sert ve mayhoş havası,
Tam mizacına uygun.
Orda hiç işlenmemiş,
Sayfa 103Kitabı okudu
Çok geçmeyecek aradan
Şöyle diyeceğim:
Bulutlar açmadı
Mavi gök orda mı
Sayfa 115Kitabı okudu
Hürmüz
Seni yenmiştim Ahrıman! Başlıyorsun azmaya yeniden!
Önce, başkaldırıp bana, yaratıkların en yaşlısı Kaymurs’u, Boğa-insanı öldürttün. Sonra ilk insan çiftini, Meşya ve Meşyane’yi ayarttın; ve yüreklere karanlıklar saldın, taburlarını sürdün göklere.
Benim de vardı taburlarım, sürü sürü yıldızlar;
seyrediyordum yukardan tahtımın altında sıra sıra
Çok geçmeyecek aradan Şöyle diyeceğim: Bulutlar açmadı
Mavi gök orda mı
COP
(…)
Uyur idim kaldırdılar
Son günümü bildirdiler.
Gök maviydi ta yaşamak
Beni mavi öldürdüler.
Kimin yüreği morsa
Orda bir cop izi vardır.
Sayfa 818 - İkili Anlaşma AnıtıKitabı okudu
Bizim orda havanın nasıl olacağı hiç bilinmez. Bazen gök masmavi, bazen de karadır, bazen yağmur yağar, bazen dolu.
Yer , gök , su , kuş ve çiçek
O donuk güzellikler ,
Orda her şey sen demek;
O kadar sana benzer.
Sayfa 103Kitabı okudu
Bozkurt; Türk uruklarının en büyük töz (totem)lerinden biridir. Hun Türklerinin bir kolu olan Tu-cje'ler, kurt'tan türediklerine inanırdı. "Büyük dedelerini kurt, kendi yavrularıyle birlikte güdüyor, inine götürerek besleyip büyütüyor". Bu yüzden bayrakların üzerine kurt kafası bulundururlardı Türk kabilelerinde, kurttan geliş
Sayfa 135 - Türk Dünyası Araştırmaları VakfıKitabı okudu
“Yiğitliğine yiğittir, bilirim onu,
ama beni küçümsemek ne oluyor, eşitim ben onunla,
bana zorla baş eğdirecek olan o mu?
Kronos’tan doğma üç kardeşiz bizler,
Rhea doğurdu Zeus’u, beni, ölülere hükmeden Hades'i, dünya üçe bölündü, üçümüz de aldık payımızı,
kura çekildi, köpüklü deniz düştü bana
her zaman orda oturayım diye,
sisli karanlıklar ülkesi düştü Hades'in payına,
Zeus'a bulutlar arasındaki engin gök düştü.
Ama toprakla koca Olymposta herkesin payı var,
bu yüzden yaşamam ben Zeus'un keyfince,
gücü varsa rahat otursun kendi payında, ülkesinde,
korkutmasın elleriyle, alçak yerine komasın beni.
En iyisi çıkışsın kendi kızlarına, oğullarına,
kendi çocuklarına geçirsin sözünü,
onlar ister istemez dinerler onu."
Sayfa 323
Çok geçmeyecek aradan
Şöyle diyeceğim:
Bulutlar açmadı
Mavi gök orda mı
Sarı rubalı Şafak yayılıyordu yeryüzüne,
gök güreten Zeus açmıştı tanrılar kurultayını
en yüksek yerinde çok doruklu Olympos'un.
Konuştu o, kulak verdi tanrılar tekmil:
"Tanrılar, tanrıçalar dinleyin beni,
bakın ne buyurdu göğsümde yüreğim,
boşa çıkarmaya yeltenmesin bu sözümü hiçbir tanro,
ister erkek olsun ister dişi, doğrulayın beni hepiniz birden,
ben de çabucak bitireyim şu işi,
bir tanrı Troyalılara ya da Danaolara yardıma yeltenirse, Olympos'ta kötek yiyip dönecek gerisingeri,
alıp kara dumanlı Tartaros'a atacağım onu,
ta derinere, yerin dibindeki çukura,
orda demir kapılar, tunç eşikler var,
gökle dünya arası kadardır Tartaros la Hades arası.
Görürsünüz o vakit ben neyim.
İsterseniz tanrılar, gelin deneyin,
altın bir halat sarkıtın gökten,
tekmil tanrılar, tanrıçalar, tutup çekin o halatı,
harcayın olanca gücünüzü,
yine indiremezsiniz efendiniz Zeus'u yeryüzüne.
Ama ben bir çekersem şöyle iyicene,
alırım yukar sizi de, toprağı da, denizi de,
bağlarım Olympos'un bir sivri doruğuna halatı,
havalarda uçuşur ne var ne yok hepsi.
Tanrılardan, insanlardan üstünüm ben böylesine."
Sayfa 157
Bakıyorsun kuşlar
Hazır
Sokak lambaları yanık unutulmuş
Bir Kadıköy vapuru hınca hınç insan
…
Çok geçmeyecek aradan
Şöyle diyeceğim
Bulutlar açmadı
Mavi gök orda mı?
