Bütün cümlelerim ebedi uykusunda yatan babama, babalara ve onları çok seven evlatlara adanmıştır.
Bu cümlelerle başlıyor Çağlayan Aslan'ın ilk kitabı, ilk sancısı, ilk heyecanı...
Babalar, babalarımız... Anneler kadar çok sahne önünde olmayan, duruşlarıyla, ağırlıklarıyla, suskunluklarıyla, bakışlarıyla hep bizi bir adım geriden izleyen,