Zaharin, Muhammed Şefi'yi en son 1901 yılında gördü. Şamil'in oğlu, altmışlarındaydı. "Hasta ve yalnız görünüyordu. Subay kulübünde mütevazı bir odada kalıyordu. Muhammed Şefi'nin savaşmak için yetiştirildiği Nikola'nın büyük torunu genç II. Nikola, cüsseli atalarına çekmemişti. Kendisini tamamen aile saadetinde kaptıran II. Nikola, eşinin sözünden çıkmıyordu. Zaman zaman devlet meseleleri araya girse de, elinden geldiğince bu işlerden uzak duruyordu. Destansı çağların yaşayan şahitleriyle pek ilgilenmiyordu." Muhammed Şefi ve Zaharin, o dönem bütün şiddetiyle yaşanan Boer savaşından, Boer gerillaları ve kudretli İngiliz ordusu arasındaki eşit olmayan mücadeleden konuştu. Bu mücadele, Kafkas savaşlarını andırıyordu. Zaharin, bütün dünyanın Boerlere duyduğu sempati ve hayranlıktan bahsetti. "Fakat elli sene önce babam savaşırken, kimse en ufak bir destek vermemişti" dedi Muhammed Şefi hüzünle. Ömrünün sonuna doğru Gazi Muhammed'e yazdığı mektuplar, pişmanlığını ortaya koyuyordu. Mirasına ihanet ettiğini anlamıştı..