Elinde bir silah varsa ve grup içerindeysen normal insan değilsindir artık
Tanyeri ağarırken cenk borusu çaldı; kimse kaçmasın diye bütün köyü kuşattık; yakınları -oğul, kardeş ya da koca- asilerle birlik olanların, köyün dışına, dikenli tellerle çevrili bir çukura atılması emredildi. Evlere do luştuk, ihtiyarları, kadınları yataklarından söküp aldık; herkes haykırmaya koyuldu; kapılara, pencerelere, bahçedeki kuyunun kenarına yapışıyorlardı, zorla götürmek gerekti. Dipçikle ellerine vurduk, sürüklerken giysilerini paraladık; dikenli telle çevrili çukura indirmek için sıraya koyarken birçoğu yaralandı. Başlangıçta, içimden ağlamak geliyordu; bu haksızlık beni isyan ettiriyor, çığlık larına dayanamıyordum. Zorla sürüklediğim ihtiyar ka dınlar lanet yağdırıyor, benim içimden onları kucaklayıp birhkte ağlamak geliyordu.
“Biz ne yaptık? Neden dikenli tellerin ardına koyu yorlar?” diye haykırıyorlardı. Ve ben, yanıtlıyordum onları: “Hiçbir şey yapmadınız, suç sizin değil, hadi yürüI”yün Ama yavaş yavaş -nedir adına insan denen bu leş kokulu ve tehlikeli hayvan?- kendimi oyuna kaptırdım. Kendime karşın kötü bir insan gibi davrana davrana kötüleştim. Alıştım vurmaya; kadınları saçlarından sürük lemeye, küçük çocukların üstünde tepinmeye başladım
Gerçek olan, acımasız bir biçimde nedenini bilmeden dayak yiyen küçücük bir hayvan olarak iç yaramı bir türlü geçirmeyi başarmadığımdı.
Sayfa 140 - Can YayınlarıKitabı okuyor
Tarihler değişir, yaşananlar hep aynı
Bütün gün kar yağdı; soğuk içimize işliyor ama ısınacak odunumuz yok. Partizanlar bize göz açtırmıyorlar; yılgı, bizi gece gündüz uyanık tutuyor; kulaklarımız kirişte; hep tetikte duruyor, bırakmıyoruz tüfeklerimizi. Yuvarlanan bir taş, kımıldayan bir hayvan hemen karanlığa, körlemeden ateş açmamıza neden oluyor. Boyuna kuşku, boyuna uykusuzluk yüzünden eridik, kendi kendimizin gölgesi haline geldik. Hiç olmazsa, yüce bir düşünce uğruna savaştığımızdan emin olabilseydik..
Sen bir yabaniden de öte, yabaniyle hayvan arasında bir geçiş türüsün.
Alt katta oturanlar büyük baş hayvan besliyorlar sanırım, yoksa bu saatte medeni insanların çıkaracağı türden gürültü değil.
… “ellerinden felakete yol açmaktan başka hiçbir şey gelmeyen hayvan oğlu hayvanlar.”
Sayfa 27Kitabı okuyor
“Dişisine kötü davranan tek hayvan insanoğludur
"İnsan böyle bir hayvan gibi yaşayıp en küçük bir iz bırakmadan yıkılıp gitmeli mi?
... bu hiç yaşamamış olmaktan beterdir.
Hayat demek arkada bırakılan iz demektir, senin bir ruha sahip olduğunu kanıtlayacak olan budur... "
Ona taparlar ve zannederler ki lezzete kavuşmak, saadetin gayesidir. Hayvan gibi olmaya kendiliklerinden razı olmuşlardır. Belki de insanlar kendilerine hakaret gözüyle bakmasınlar diye müslüman görünürler. Bunlar sayılamayacak kadar çoktur. Hepsi de sırf karanlıkla Allah'tan perdelenmişlerdir ki o perde de kendi nefisleridir.
Sayfa 63
Anaksimandros
Öncesiz-sonrasız bir devinim vardı ve bu devinimin seyri içinde dünyalar ortaya çıktı. Dünyalar, Yahudi ya da Hıristiyan teolojide olduğu gibi yaratılmadı, evrildi. Hayvan krallığında da evrim vardı. Canlı yaratıklar, güneşin buharlaştırdığı nemli ögeden doğdu. İnsan, diğer her hayvan gibi, balıklardan türedi. Farklı tür hayvanlardan türemelidir, çünkü uzun bebeklik süresinden ötürü, şimdi olduğu gibi başlangıçta da hayatta kalamazdı.
Sayfa 71 - AlfaKitabı okuyor
Er geç o gün gelecek,
Zorba İnsanoğlu devrilecek.
Ve şunu da unutmayın ki insana karşı savaşırken sonunda ona benzememeliyiz.
Bütün insanlar düşmandır. Bütün hayvanlar yoldaştır.
Benim düşünmem varlığımda, yaşamından önce gelir, ..
Bu dünyanın işleri ve nesneleri, kendini özgür bir tin olarak duyumsayan kişiyi endişelendiremez, onun gözünü korkutamaz, çünkü bunlara önem vermez. Dünya işlerinin yükünü duyumsamak için, onlara değer verecek kadar dar kafalı olmalıdır, bu da insanın "can derdinde" olması demektir. Kendini özgür tin olarak bilmeye ve o doğrultuda davranmaya önem veren kişi bu yüzden çekeceği sıkıntıları umursamaz, özgür ve keyifli yaşayabilmek için ne gibi önlemler alması gerektiğini düşünmez bile.
Nesnelere bağımlı yaşamın sıkıntıları onu rahatsız etmez, çünkü o sadece tinsel konularla ilgilidir ve tin ile beslenerek yaşamını sürdürür ama bunun dışında bilincine varmaksızın hayvan gibi yer, hatta tıkınır, yiyecek bir şeyi kalmayınca da bedensel olarak ölür, ama tin olarak ölümsüz olduğunu varsaydığından, bir dua ya da bir düşünceyle gözlerini yumar.
.
Sayfa 35 - Kaos YayınlarıKitabı okuyor
