Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
(Bu inceleme sadece Kule ile ilgili değil serinin tamamıyla ilgilidir.)
Kara Kule Serisini okumaya başlamadan önce seriyi uzunca bir süre araştırdım, hakkında onlarca olumlu, olumsuz yorum okudum (İlk göz ağrım Yüzüklerin Efendisi ile bile kıyaslayanlar vardı - tabi şimdi bu arkadaşlara sadece gülüyorum) seriyi çok beğenenler olduğu gibi, yarım bırakanların sayısı da az değildi ve nihayetinde türü ve Stephen King'i sevdiğim için seriyi temin edip okumaya başladım.
Açıkça söyleyebilirim ki, sonradan eklenen Anahtar Deliğinden Esen Rüzgar (yazarın deyimiyle Kara Kule 4.5) ile 8 kitaba çıkan Kara Kule serisi bende beklediğim etkiyi yaratmadı. Roland, Eddie, Susannah, Jack, en sevdiğim Oy hepsi birbirinden sağlam karakterlerdi ama hikaye bir türlü vadettiği seviyeye çıkamadı. Tabi bunda bazı abartılı olumlu yorumların yarattığı yüksek beklentinin etkisi de büyük.
Özellikle Stephen King'in trafik kazası geçirdikten sonra yaşadığı, serinin yarım kalabileceği endişesiyle bir an önce seriyi tamamlama isteği pek olumlu sonuç vermemiş. Özellikle kitabın sonu çok bilinen bir filmin sonuyla aynı olmuş (Okuyan herkes bu filmi anlamıştır ama okuyacaklar için büyük bir Spoiler olacağı için bu filmin adını burada yazmıyorum ancak tahmin yürütecekler için şunu söyleyebilirim Yüzüklerin Efendisi değil) bu nedenle de "vay bee" dedirten bir son olmadı.
Yinede herşeye rağmen seriyi okuduğum için kesinlikle pişman değilim. Hayal dünyama "Oy" gibi unutulmaz bir karakter hediye etti :)
Kısaca şunu söyleyebilirim beklentinizi çok yüksek tutmazsanız sağlam karakterlerin olduğu uzun bir yolculuk sizleri bekliyor.
Biraz geç bitirebildim, ama bunun sebebi kitabın akıcı olmaması değil sınavlardı. Kitabı elime aldım ve ertesi gün bitti dil ve hikaye akıcı merak ettiriyor. Ayrıca siyasi bir konu işlenmiş insanların 12 Eylül darbesinden sonra ne yaşadıkları, nasıl etkilendikleri anlatılmış. Ve en vurucu yeri sonuydu beni şok etti kafam da soru işaretleri bıraktı. Hikayeyi okuyucuya tamamlama fırsatı veren bir kitap. İyi okumalar dilerim.
Kendimi Tomris Uyar'ın öykülerinde o denli kaybetmişim ki, bu kitabın seçme öykülerinden oluştuğunu ancak önceden okumuş olduğum öykülerine denk gelince fark ettim. Fark edince de bir gülümseme kapladı yüzümü; kendimi kaybetmiş olmamın mutluluğunu duydum içimde. Kendimi kaybettiğim yer kitaplardı, cümlelerdi nasıl mutlu olmasaydım ki? Her neyse,
Serin bir rüyanın hatırınadır çektiğim dünya ağrısı.
Birhan Keskin
Sabah yaşayıp tükettiğimiz, gece tekrar inşa ettiğimiz rüyalar vardır hani... Bir daha görsek dediğimiz; insanlar, mekanlar, konuşsak dediğimiz cümleler, sussak dediğimiz şarkılar... Böyledir insanoğlu, bir tek kabuslarının tekrarı yormaz onu! Sahici bakmaz kötü rüyalara,
Raflarda D. Brownun son kitabı yok satarken ben önceki seriyi tamamlama derdindeyim.. Elimdeki 5. kitabı..
Hikaye, senatör ve aynı zamanda başkanlık koltuğuna yerleşmeye aday olan babası ile mevcut başkan arasında kalmış bir istihbarat ajanının (rachel sexton), başkan tarafından NASA nın bulduğu keşfi incelemeye gönderilmesi ile başlıyor.. Ya da kovalamaca başlıyor diyelim.. Rachel'i burda yüzyılın ihaneti bekliyor olacak( bu kadar spoi yeter)
İtiraf ediyorum, NASA ve araştırmaları hakkında en ufak merakı olmayan beni bile 2. Kez okutturmaya teşvik etmiş bir kitaptı..
Uzay bilimi ile ilgilenir misiniz ? Fikrinizi değiştirebilir siniz..
Baştan sona sürprizli gelişmelere gebe ve çok derin araştırmalar sonucu yazılmış bahsedilen keşiflerin ve kurumların gerçekte var olduğu not düşülmüş.
Son olarak,
Her D. Brown kitabı simgebilim uzmanımızın birden ortaya çıkıp işi çözeceği anlamına gelmiyor ama ben bi tık yadırgadım sanırım.. Bunu da alışkanlığımdan olsa gerek. D. Brown yine yapmış yağacağını, sonlara doğru tepetaklak olacağınız ve gülümseterek biten kilişe bir sonla kapağı kapatacağınız bir kurgu... Yorumu benden okuması sizden
Kitabın adı Aşk...Roman içinde roman olarak yazılmış.Günümüzle 1300'lü yıllar arasında gidip geliyor, köprüler kuruluyor.Aşkın hem İlahi olanı hem de diğer boyutu hakkında olaylar, olaylar...Konu çok güzel ve kahramanlar gerçek kaynaklı.Yazar düşüncelerini değil, sanki aktör gibi kahramanları canlandırarak yazmış.
İlk önceleri hikâye yumuşak geçişler ve mistik kokusu ile çok hoşuma gitti.İçimdeki durgun suya bir taş atmıştı, sanki halka halka kıpırdanmalar, dalgalanmalar oluyordu.Esas arayışımı, hayatımdaki eksikliği tamamlama isteğimi canlandırıyor diye düşünürken...korktuğum oldu, dozu aşan ve hedeften kayan olaylar ve ismiyle, zatıyla müsemma kahramanlara yakışmayan anlatımlar "keşke yapmasaydın" dedirtti.Olmaz, olamaz, olmamalı...Makamda zirve olmuş şahsiyetler böyle hareket etmez, etmemiştir, ufak hesaplar için günümüzde bile olsa kullanılamazlar...
Derin bir nefes almak ümidiyle okuduğum kitap, aldığım nefesi veremeden içimde kaldı...
Uzun zamandır çıksın diye beklediğim Zülfü Livaneli kitabı ‘Huzursuzluk’ nihayet raflarda yerini aldı. Ve belki de satışa çıktığı ilk andan itibaren her yerde, bütün sosyal medya platformların da boy göstermeye başladı. Ben de satışa çıkar çıkmaz sipariş verenlerdenim tabi, birkaç gün beklediysem de sonunda ulaşabildim kitabıma. İlk elime alıp
95 syf.
·
Puan vermedi
Sadık Hidayet ismini birkaç ay öncesine kadar duymamıştım. Katıldığım bir hikaye tamamlama etkinliğinde bu kitaba yapılan atıflar beni bu kitabı okumaya sevk etti. O yüzden yazıma başlamadan önce her birine teşekkür ediyorum, beni Sadık Hidayet ile tanıştırdıkları için.
“Yaralar vardır” diye başlayalım biz de. Ruhumuzu kemiren yaralar olmasaydı
Stalin devrinin muhalif yazarlarından olan Platonov'un dokuz hikayesinden oluşan Muhteşem Vahşi Dünya ...
.
Bir hikaye dışında hepsini sevdim diyebilirim özellikle Yedinci Kişi çok beğendim. Lobskaya Dağda ise yazar hikayeyi tamamlama işini bize bırakmış çünkü gerçekten yarim kalmış bir öyküsüymüş. .
Bir kominist olmasına rağmen eserleri Stalinist politikalara karşı kuşkucu bir tavır içerdiğinden yasaklılar arasına girmiş .
.
Yazarın Çukur adlı kitabını da özellikle okumak istiyorum çünkü kominizm karşıtı olarak tanınmasına sebep olan esermiş. Aksine sıkı bir komünisttir ama idealist olduğundan gördüklerini söylemeye inanır. Belki de derdi sadece Stalin dır kimbilir .
Çığlık Ferit Edgü'den okuduğum ikinci kitap. Yazar Hakkari'de Bir Mevsim ile gönlümde taht kurmuştu. Bu hikaye kitabı ile bir kez daha gösterdi ki bu adam okunur.
Hele kitabın ilk hikayesi Üç Düş/Üş fevkalade bir empati hikayesi. Üç farklı düş ve üçünde de ayrı bir kahramanın yerinde, sırayla Kuş-Avcı-Köpek oluyor. Aşırı etkiledi beni ya nasıl
Uzakların Şarkısını dinledim. Şarkının ritmi hâlâ kulaklarımda. Onun eşliğinde bir de turuncu bir yağmur yağdı beyaz bulutların arasından.
Hiç postbıyık bir roman okuduğunuz oldu mu ? Kaan Murat Yanık'ın okuduğum ilk romanı olan Uzakların Şarkısı vasıtasıyla ben okumuş oldum. :)
Binbir Gece Masallarından fırlayıp modern bir kitap gibi çıkıverdi
İki kadim gelenek. Benziyorlar da birbirlerine. Biri köle biri kul. Kul da köle değil mi? Bu iki kadim geleneğe "biri" ve "diğeri" diye sesleneceğim. Biri Diğeri'ne, Diğeri de Biri'ne ukala ve cahil. Esasında kendilerine öyleler. Dost gibiler ama değil, düşman gibiler ama değil. Biri köklerine bağlı ama kafası oldukça karışık, Diğeri köklerinden ve değerlerinden yoksun. Birbirini tamamlar gözüken Biri ve Diğeri bu tamamlama işini birbirlerinin kuyusunu kazma alt bilinciyle yaptıkları için tamamlama bir türlü gerçekleşmez. Gün gelir Biri bu yükü kaldıramaz ama yükü kaldıramayanın Diğeri olduğu da söylenegelir. Birbirlerine ait, kendilerini kendileri yapan bazı eşya ve öyküleri değiş tokuş yapar sisin içine kaybolurlar. Geriye ne Biri kalır ne Diğeri. Geriye artık ikisi de olmayan "Başkası" kalır. Siste kaybolan Biri ve Diğeri'nin doğuda ve batıda arayışlarının hala devam ettiği söylenir. Gördüklerimizse hep Başkası'dır. Bu hikaye benim Beyaz Kale için yazdığım isimsiz bir hikayedir.
211 syf.
7/10 puan verdi
Önceki kitapları da düşünerek değerlendirdiğimiz zaman çok güzel bir kurgu akışı var. Bilgi, teknoloji ve hayal gücünün muhteşem bir birleşimi. Diger kitaplardan alışık olduğumuz üzere yine düz bir zaman akışı görmüyoruz. Yıllar sonraya gidilmiş. Yine akıllarda bircok soru var. Atlayarak hikayenin sonuna ulaşılmış gibi bir durum var. Ama bir satranç oyunu gibi mevzu sonuc degil süreç oldugu icin hala eksik yerleri tamamlama arzusu güdüyorsunuz.
İitabin içeriğine deginmek gerekirse, Goebbels'in dediginin koca bir dünyaya nasıl uygulandığının hikayesi. (Yeterince büyük bir yalan söylerseniz ve tekrar ederseniz bu yalanı sürekli, insanlar sonunda buna inanmaya başlayacaktır.) Bir hikaye olan uygulama. Gerçek olan uygulamayı ise yaşıyoruz zaten.
Diğer taraftan yazar deist sanırım. Tabi herkesin kendi görüşüdür ama buna hikayede bir propaganda aracı gibi kullandığını düşünmeden edemedim. Özellikle nüfusun ciddi bir kesimi Müslüman olan ülkemizi değerlendirince kitabın ana karakterinin eskiden Müslüman olması bence bir algı çalışması. Komplo teorisyeni değilim. yine de bu yönünü yadsıyamayacağım.
TOPRAK ANA /CENGİZ AYTMATOV
Aytmatov'un bu kadar yalın, içten adeta sayfalarda gezinirken yanı başımızda savaş oluyor gibi hissettirmesi, acıyı işlemesi; kendi ailesinin de savaşa maruz kalıp ölmesinden kaynaklıymış.Zaten yaşamadan anlatamazmış, hissettiremezmiş diye düşünüyorum.
Tek derdinin sevdalık olduğu yıllarda Tolgonay,Suvankul ile
Kafka'nın yazmaya başlayıp tamamlayamadığı bir eser. Hikaye başlamış ama bitmemiş. Kafka hikayeyi tamamlama görevini sanki okura bırakmış, okur hayal gücüyle istediği şekilde hikayeyi tamamlasın istemiş ...
Eksik sayfaları olmasına rağmen ilginç öyküsü, akıcı dili sizi okumaya teşvik eder. Ve kitabı nasıl bitirdiğinizi almazsınız adeta… Kitabın sonunda Kafka’yı tanıyan okur hikayeyi tamamlamıştır bile…
