Ama ben mutlu olmak için hayatın kıçını yalayacak değilim. Ben hayatı süsleyip püsleyecek değilim, sıçarım hayata. Birbirimize karşı hiçbir şey hissetmiyoruz.
Sayfa 75 - Sel YayıncılıkKitabı okudu
•••
Zirâ ne deriniz ne de engin. Daha da kötüsü böyle bir ihtiyaç da hissetmiyoruz.
•••
Sayfa 86 - Ketebe yayınlarıKitabı okuyor
Gerçekten de hikayenin sonuna geliyoruz. Ve çok yükseklerden Düşeceğiz. Unutuyoruz. Hissetmiyoruz. Istemiyoruz. Yaptıklarımız, daha çok eski alışkanlıklar. Konuşmalarımız, 50 kelimelik bir bulmaca. Çok fazla tanıdık hayatım. Şimdi kusma zamanı! Ama her tükürdüğümüz pislik, yanında bizden bir parça da götürüyor...
Ve çok yükseklerden düşeceğiz. Unutuyoruz. Hissetmiyoruz. İstemiyoruz. Yaptıklarımız, daha çok eski alışkanlıklar. Konuşmalarımız, elli kelimelik bir bulmaca. Çok fazla tanıdık hayatı. Şimdi kusma zamanı! Ama her tükürdüğümüz pislik, yanında bizden bir parça da götürüyor...
Hayatımız boyunca yüzlerce kriz ve sorunla karşılaşıyoruz, fakat şu an çoğunun stresini hissetmiyoruz. Bu da bize, zaman içinde hemen hemen her kriz ve sorunu unutacağımızı gösterir. Bu nedenle, önemli olan bu sorunları minimum stresle karşılamak ve en az zararla atlatmaya çalışmaktır.
Sayfa 45
– Kendisini değersiz hissetmiştir.
– Hangimiz hissetmiyoruz ki bu duyguyu!
Belki de gerçekten hissetmiyoruz bile, bir alışkanlık gibi yaşıyoruz öylesine
Doğrudur: severiz yaşamı, yaşama değil de, sevmeye alışkın olduğumuz için.
Bir insanı gözetlemek ne kadar da kolay, diye düşündü Rizzoli. Başkalarının bizi izlemekte olduğunu haber veren bir altıncı hissimiz yok ki. Röntgencinin gözlerini üzerimizde hissetmiyoruz asla; ta ki o harekete geçip hamlesini yapana kadar. Ancak o zaman başından beri burnumuzun ucunda olduğunu görüyoruz..
Sayfa 84 - Martı YayınlarıKitabı okudu
Çağımızın hastalığı
"Duygularımızı dışavurmakta biraz cimriyiz belki, daha çok düşüncelerimizle yaşıyoruz ve bu bir ölçüde bozuyor bizi, değerlendiriyoruz, ama hissetmiyoruz."
Sayfa 283Kitabı okudu
Kayra haklıymış. Gerçekten de hikayenin sonuna geliyoruz. Ve çok yükseklerden düşeceğiz. Unutuyoruz. Hissetmiyoruz. İstemiyoruz. Yaptıklarımız, daha çok eski alışkanlıklar. Konuşmalarımız, elli kelimelik bir bulmaca. Çok fazla tanıdık hayatı. Şimdi kusma zamanı! Ama her tükürdüğümüz pislik, yanında bizden bir parça da götürüyor...
KinyasKitabı okudu
Çok yükseklerden düşeceğiz. Unutuyoruz. Hissetmiyoruz. İstemiyoruz. Yaptıklarımız, daha çok eski alışkanlıklar. Konuşmalarımız elli kelimelik bir bulmaca. Çok fazla tanıdık hayatı. Şimdi kusma zamanı! Ama her tükürdüğümümüz pislik, yanında bizden bir parça da götürüyor…
Doğumdan ölüme, hayatın titreşimlerini hiçbir zaman içimizde hissetmiyoruz. Hiçbir şey bizde bir duyarlılık yaratmıyor, hiçbir şey bizi huşu içinde bırakmıyor.
Kayra haklıymıș. Gerçekten de hikâyenin sonuna geliyoruz. Ve çok yükseklerden düşeceğiz. Unutuyoruz. Hissetmiyoruz. İstemiyoruz. Yaptklarımız, daha çok eski alışkanlıklar. Konuşmalarımız, elli kelimelik bir bulmaca. Çok fazla tanıdık hayatı. Şimdi kusma zamanı! Ama her tükürdüğümüz pislik, yanında bizden bir parça da götürüyor...
Sayfa 51 - KinyasKitabı okuyor
Sanırım biz duygularımıza yeterince değer vermiyoruz,
düşüncelere kafamızı çok fazla takmışız, bu insanı bozuyor,
her şeyi ölçüp biçiyor ama onu içimizde hissetmiyoruz...
