"Dostum, insan hayatı da böyledir,” dedi seyis müteve vaziyette ve tebessümle; güzü, kışı, baharı vardır onun da Bazen çiçek açar, sanırsın ki her şey canlı, taptaze kalacak! Ve sahiden de bu hisleri yaşatır sana. Bir gün bir anda tarif edemediğin hüzün sarar etrafını; dışından içine doğru bir sıkıntı akar. O tarifsiz hüznün, içinde olduğunu bilmeden kendini dışarı atarsın, bir gölgelik, bir serinlik aramak için koşarsın nefessiz kalana değin. Karşına ansızın büyük bir uçurum çıktığında, geç fark etmişsindir. At arabasının yokuş aşağı giderken bir anda durması gibi durmaya gayret edersin, durursun da. Ancak ayağının altından yer hızla kayıp gitmiştir. Düştüm, dediğinde elinin uçurum eşiğinde bir kaya parçasına yahut ağaç dalına uzandığını sonra sonra anlarsın. Bittim, derken yeniden başlamanın adıdır bu, tıpkı mevsimler gibi. Dostum. Baharda sevinç duy, güzde hüzünlen, kışta yas tut ve hiçbir mevsimi atlamadan yaşa; yaşa ama kalbinin yörüngesini yitirme sakın!
Sayfa 202Kitabı okudu
yaşam güzeldir -hem de, varolan tek güzelliktir-; ama, hep, çirkinliklerin ortasında oluşur; onu güzel kılan da, sevinçleri ve neşeleri olduğu kadar, bunların karşılıkları olan acıları ve hüzünleridir de.
Acısız yaşam sevinçsiz; hüzünsüz yaşam neşesizdir.
Yaşamak, sevinçli acılar çekmek, hüzünlü neşeler yaşamaktır.
Yaşamın acı ve hüzün, ama sevinç ve neşe olacak.
Yaşamın, hüzün ve acı, çünkü neşe ve sevinç olacak.
pdfKitabı okudu
Sevinç ve hüzün
Aşk ile cesur
Büyüdü yüreğim
Boyun eğdi çokluk
Sayfa 23Kitabı okudu
Acının içinde sevinç, şenliğin içinde hüzün gizli. Uykunun içinde rüya, rüyanın içinde sonsuz hayaller gizli
Sayfa 13Kitabı okudu
Hüzün ve sevinç, insanların içinde yan yana, neredeyse birbirinden ayrılmayacak gibidir; fark edilmesi zor, akıl almaz bir hızla birbirlerinin yerini alırlar.
Sayfa 44 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
.. YasEm..
Kirpiklerimde biriken yağmur damlacıkları toprağa süzülüyorken,
Hüzün, bir kördüğüm gibi ruhumu esir alıyordu,
Ve tenin değerken tenime ekimin onunda,
Dudaklarım dinmek bilmeyen sevinç çığlıkları atıyordu..
ikinci adamKitabı okudu
SEVİNÇ VE HÜZÜN
Sevinci kapıştılar taşımayı bilmeden,
Şimdi bilen yok, nerede oturuyor.
Köyün delisi Hüzün, yalnız kaldı yollarda
Adam-adam, sınıyor, arıyor yoldaşını..
Kıskandıran özlemi, yüzünden okunuyor.
Görünüp siliniyor o günden beri.
Sevinç bin an gözlerde, dudaklarda.
Yerini sevgilisi Hüzün'e bırakıyor.
Sevinç'se, uzaklarda hep uzaklarda..
Şöyle bir görünüyor, hemencecik uçuyor.
İşte o günden beri gözlerde, dudaklarda
Hüzün, aramaktadır, yitik yavuklusunu.
O günden beri Sevinç yerinde durmaz
Ve kişiliğini ararken uzaklarda
O günden beri kimliksiz hüzün olmaz...
Bu tercüme birine ithaf edilecekse eğer onlar; her nefeste çektiği tütünden zevk almasını bilen, bu dünyanın gam u derdini üflediği dumanda keyifle def eden, sevinç ve kederini, hüzün ve sürurunu dumanı ile paylaşmaktan çekinmeyen, dost meclisinin tadında tütünle varan, yârin cemalini düşlerken dumanını ahına katan, yazdığı her satırda muhayyilesi tütünle şenlenen, okuduğu kelimede, söylediği sözde, dinlediği nağmede refikleri tütün olan tiryakiler olacaktır. Tüm ehl-i tütüne armağan olsun.
Kadir Filiz
Yürek iki dalga arasında bir bu yana, bir o yana gidiyor. içimizdeki, herkese kardeş insan uyarıyor: Sakla kendini, hüzün duy sonsuz kanla! Ve içimizdeki yaşam, her şeyden uzak kalmış duygular, en değerli o çiçek, sevinç, çağırıyor seni: Mutlu ol, sevinç duy, hüzünlü olman mutlu olmana engel değildir! İçimizdeki insan konuşuyor: Başkalarının ıstırabının suçunu sen üstlen, onlarla hüzünlü ol,sevinçli değil! Ve yaşam emrediyor: Her zaman sevinçli ol, çünkü o senin ruhunun kanı ve gıdasıdır! içimizdeki insan konuşuyor: Sadece hüzünle hissedersin savaşı. Fakat yaşam diyor ki: Sen sadece sevinçle kurtulur, savaşı yenersin.
