Birbirinden farklı dertlerle boğuşan, birbirinden farklı dört kadının, bir tuhafiyecide buluşmasının öyküsü. Dükkanın sahibi olan Lydia Hoffman’ın kanserle mücadelesini ilk sayfalarda öğreniyoruz. Çok zengin Jacqueline Donovan, çocuk özlemiyle yanıp tutuşan Carol Girard ile kimsesiz ve yoksunluk içinde büyümüş Alix Townsend’in öyküleri anlatılıyor.
Her biri değişik amaçlar için Lydia’nın örgü kursuna yazılıyor. Bu onlar için bir nevi terapi oluyor.
Oldukça basit bir öykü aslında. Her insanın bir dönem mutlaka okuduğu tipik Amerikan öyküleri. Hani genelde kapak arkasında “İçinizi ısıtacak” türünden eleştiriler yazan kitaplardan biri. Gerçekten de yıkıcı eleştiri tarafını bir kenara bırakıp da, kendini kaptırınca insan kimi yerde gözleri doluyor, kimi yerde sırıtıyor.
Uçlardaki insanların arkadaş olabileceği olgusu, hastalıklarla mücadele, aile içi geçimsizliklerin çözüm bulması falan güzel şeyler tabii.
Beyniniz daha fazla karmaşa istemiyorsa, sade, duru, akıp giden üslubuyla ve tabii bölüm bölüm anlatılan hikayelerle kolaycacık okunabilecek bir kitap tavsiyesidir.
