Sana yardımcı olabilecek insanlar hep vardı ama sen onları hayatına dahil etmedin çünkü kalbin başkalarına güvenmeyi unuttu.
İnsanoğlu tabiatı gereği unutkandır. Allah (cc), insanlardan henüz onlar bu dünyaya gönderilmeden önce söz almıştı, fakat insanlar bu sözü unuttu. "Ey bir Rabbi ve Sahib'i olduğunu unutan insanlar! O'na döneceğinizi ve O'na karşı olan sorumluluklarınızı yerine getirmeniz gerektiğini kendinize hatırlatın."
Sayfa 204Kitabı okudu
Niçin?
İnsanlar sevmeyi unuttu mu ne? Ve de gülmeyi...
Başımı kaldırsam kan görüyorum. Yoksa kin
Peşimde gölgesi binlerce hasretin
Ne sıcak bir merhaba
Ne de bir tebessüm
Kalmamış izi mutluluğun sevincin
Oysa biz hala yaşıyoruz
Bilmem ki niçin?
Sayfa 38Kitabı okudu
Her unutulan gibi, onu da unuttu insanlar.
Sayfa 36Kitabı okudu
Raymalı-aga kendi zamanında çok tanınmış bir cırav (yırcı), bir ozan idi. Daha küçük yaşta ün kazanmıştı. Tanrı vergisi bir yetenek ve kişiliğinin üç güzel özelliği sayesinde bozkırın en ünlü yırcısı, âşık ozanı olmuştu: Güftesini kendi yazar, bestesini kendi yapar ve güzel sesiyle bunları hem çalar, hem söylerdi. Dinleyenler ona hayran
ötüken yayınevi
allahı insanlar yarattı
Allah bilir!" diye geçirdi. "Allah bilir ya, bu asırda Allah da bildiğini unuttu. Tövbe tövbe, insanlar Allahlarından çok biliyorlar
"Gelişmiş insan dünyaya daha dikkatli bakan, nereden geldiğini, nereye gittiğini, ne için yaşadığını kendine soran, yaşamını olabildiğince anlamlı kılmaya gayret eden ve kendinden sonra gelecek kuşaklara küçük de olsa bir katkıda bulunmaya çalışan insandır. Ama şimdilerde, insanlar neredeyse soru sormayı unuttu. Ya kendini dinle kapattı dünyaya veya inkâr edip isyan etti. Böylece kurtulduğunu sandı her şeyden.”
" Gelişmiş insan dünyaya daha dikkatli bakan, nereden geldiğini, nereye gittiğini, ne için yaşadığını kendine soran, yaşamını olabildiğince anlamlı kılmaya gayret eden ve kendinden sonra gelecek kuşaklara küçük de olsa bir katkıda bulunmaya çalışan insandır. Ama şimdilerde insanlar, neredeyse soru sormayı unuttu... "
Sayfa 181 - Gülseren BudayıcıoğluKitabı okudu
Derken kitapları niye okuduğunu unuttu. Mühendisliği bir kenara bırakıp işi, kahvede bildiklerini Akçahlılara öğretmeye döktü. Kahvede iş bekleyen köylülerine dünyanın gizli sırlarını verdi. Uçan daireler, maymundan türeme insanlar, demirden dağlar, kızgın ovalar derken köylüyü birbirine düşürdü. Kimi, arkasından, “Geldi, bir peyik uçurup gitti gene!” diye kötü kötü söylendi; kimi, anlattıklarına inandı. İnananlar sandalyelerini çekip masasına oturdu. İnanmayanlar, o gelince kahveyi boşalttı.
«Allah bilir !» diye geçirdi.
«Allah bilir ya, bu asırda Allah da bildiğini unuttu.Töbe töbe,insanlar Allahlarından çok biliyorlar! »
Sayfa 58Kitabı okudu
