Bu kitabı daha geniş bir zamanda, bazı şeyleri sıkıştırmadan ya da yoğun bir zamanım olmadığında okumayı istediğim için hep erteliyordum. Halbuki öyle bir kitap ki yoğun bile olsanız bir şekilde sizi sürüklüyor. Anlamadan zamansız bir dilimde sürekli zamanlar oluşturup kendinizi kitaba kaptırıyorsunuz.
Kitapta çok sevdiğim bir cümle var. “Bunlar o cins şeylerdi ki, ne hakikatini, ne de gülünç tarafını bugünün insanı anlayamaz.” Bu bir bugün insanına olan aşağılama değil gerçekten bir hakikat. Bizler rahata, anı yaşamaya ya da çevrede olana karşı öyle kapandık ki işin hakikatinin farkına varamıyoruz. Yaşayıp geçiyoruz işte. Hakikatin sırrına ermek çoğumuz için çok zor. Zaten zaman bizler için öyle geçip gidiyor ki saliselere bile kıymet verenler için çok büyük ziyanlardayız. Biz zamanı insanları, yaşananları, olayları gerçekten anlamak yerine kariyere, eğlenmeye, kafa dinlemeye ya da başka şeylere öyle dalıyoruz ki hakikat gözümüzün önünde geçip gidiyor farkına varmadan.
Herkesin hayatında olabilecek büyük değişikliklerin mutlaka bir sebebi vardır. Bir insan durup dururken değişemez, yaşadığo bir olay, bir kişi yahut farklı şeyler kişiyi değiştirmeye iter. Bu kitapta da baş karakterimiz Hayri İrdal’ın çevresindeki insanların onun hayatındaki değişikliklerini gelişen olayları okuyoruz. Ahmet Hamdi Tanpınar’ın eleştirilerini, üslubunu o kadar beğendim ki kendimi kaptırdım kitaba. Nedense başta çok zor okunacak gibi hissettiriyor kitap ama daha ilk sayfalarında hisler değişiyor ve nasıl bittiğini anlayamıyor insan.
Ermenilerin Kaleminden Kürtleşen Ermeniler
1915 soykırımından sağ kurtulup Türk yetimhanelerinde, Türk
