En büyük seyyahımızdan kısa bir Eski İstanbul turu
“1919’un İstanbul’unun eni boyu bugünküyle mukayese edilecek gibi değildi. Şehrin dışında ismi ‘Makriköy’ olan bir Bakırköy, bir de Ayastefanos (Yeşilköy) vardı ve bunlar uzak banliyölerdi. Bugünkü Kazlıçeşme mıntıkasında, toprak ve yeşillikle iç içe Yeni Mahalle denen ahşap bir mahalle vardı. Burası 1912-1913 Balkan göçlerinin yarattığı mekânlardan biri olmalı. Üsküdar karşının (Anadolu’nun) merkeziydi. Kadıköy kibar bir banliyöydü. Beyoğlu dediğimiz mıntıka ise bugünkü Taksim’e kadar zor ulaşırdı. Kasımpaşa ve Kulaksız Mezarlığı’nı görmek için Pera Palas’tan aşağıya bakmak yeterliydi. Şehrin dışında Haliç boyunda Eyüp; karşısında Sütlüce ve Hasköy göze çarpardı…”
Sayfa 62Kitabı okudu
Kadıköy/Halkidona’
İstanbul’un fethinden sonra Fatih Sultan Mehmet, Halkidona’ya kadı olarak Hızır Bey’i atamıştır. Zaman içinde burası Türkler tarafından “Kadının köyü” şeklinde anılmaya başlanmıştır.
Sayfa 89Kitabı okudu
Varlığımın farkında bile değildi...
O yaşamak zorundaydı, ben yaşadıklarının izini sürmek....
O istediği zaman kaçabilirdi, ben kaçamazdım..
O yok saymayı oynayabilirdi, ben oynayamazdım..
Onun anlatmak gibi derdi yoktu, benim vardı
Sayfa 224
varsa adresim beni istanbula sor
kadıköy beşiktaş arası
vapura sor...
vapurdaki çalgıcı gürcü kıza
sor mesela
elindeki mahçup enstrüman’a
sor...
"Tevfik Akdağ'ın 'İnsan Dediğin' şiirinin ilk kıtasında 'kıtalararası' bir yolculuk yapıyoruz:
Neymiş ırk dediğin senin kardeşim
Neymiş beş kıtada birbirine vurdurulan
Düşün şöyle
Kadıköy'de bir kahvede
Şiir soluyan ipek yürekli bir şairle
New York'da 7. Caddede
Bir değil mi renginden kovuşturulan"
Sayfa 122Kitabı okudu
Hiç kimse hiçbir hayvanı sevmiyordu. Evler ölüyordu. İnsanlar her gün biraz daha kötü oluyordu. Kadıköy Rıhtımı bütün martılarını başka denizlere gönderiyordu. Çocuklar merhameti öğrenecek tek bir canlı bulamıyordu.
Kürdistan'dan sonra İstanbul Kadıköy, ikinci vatanları olmuş.
Sayfa 20Kitabı okudu
Kadıköy'de Galatasaray :)
Her seferinde aynı şey; bu sene kazanacaklarına, bu kez zaferi tadacaklarına inanarak maça başlıyor ama her defasında yeniliyorlardı.
Özleniyorsun Kadıköy…
“Hey gidi Kadıköy hey! İstanbul’un hiçbir semtine benzemez. Yazı da hoştur kışı da.”
Sayfa 22Kitabı okudu
Gidilen yer aynı zamanda dönülen yer olabilir mi..?..
Sayfa 17
Bazı çok yakın yerler bile, çok uzak gelebilir insana..
Sayfa 65
Büsbütün unuttum seni eminim
Maziye karıştı şimdi yeminim
Kalbimde senin için yok bile kinim
Bence sen de şimdi herkes gibisin
[1918] - Kadıköy
Sayfa 23Kitabı okudu
Ben çok güzel hayal kurarım, yıkmaya doyamazsın!
Ben çok güzel hayal kurarım,yıkmaya doyamazsın. Birini de sen yıksan ne olur? En fazla Kadıköy Rıhtımı’nda ellerim ceplerimde, başım önümde turlarım, bir banka oturur yıkılan hayallerimi toplarım…
Sayfa 175Kitabı okudu
22 Mayıs Kadıköy Mitingi
"Ey, şanlı ecdadın şanlı torunları!
Bu gün burada, hepinizin de bildiği gibi, Izmir'in işgali münasebetiyle toplanmış bulunuyoruz.
Heyecanlarımız, kanlarımız söndürülse bile, göğsümüzde milliyetten yapılmış bir kalp var ki; onda yabancının ne ihtirası ne de korkusu yaşar. Onun semasını kaplayacak olan ancak istiklal havasıdır.
Ben
Sayfa 58 - Üniversite öğrencisi SaimeKitabı okudu
Sait Faik...
Bir gün ona Kadıköy iskelesinin kanepelerinde rastladım.
"Ne var ne yok Sait?" dedim. "Hikaye yazıyor musun?"
"Yok." dedi, "yaşıyorum."
Sayfa 203Kitabı okudu
