En büyük, sarsılmaz iktidar zaman mıdır, örneğin? Yoksa kaos, kosmos, anlam, sıfır, ölüm, aşk, susku mudur? Kurcalarız.
Sayfa 56
Kozmos'un içindeki Kaos'un ve düzen tasasının bir kıyısında, anlamın sıfır noktasına teğet bir duruşta, koyu sevdayla ölüm korkusu arası söz alır ya da tıkanırız. Şiirimiz varsa, buradadır, başka bir zamanda ve yerde değil.
Sayfa 56
Canlılar hızla çoğaldığı andan itibaren hayat kutsal değildir, aşırı kalabalık insanların hayatı böceklerinkinden daha değerli değildir ve savaşta ölmüş askerler onları savaşa sürükleyenlerin gözünde de daha değerli değildir.
Kaos bir çukur değildir. Kaos bir merdivendir.
"Önce avucuma sırayla ve üst üste kırmızı, mavi, sarı, yeşil suluboyalarla hayat çizgimi çiziyorum. Avucumu kapatıyorum; hepsi kaos. Sonuçta hepsi birleşti ve çıkan renk, siyah! Kocaman bulanık bir siyahlık..."
"Önce avucuma sırayla ve üst üste kırmızı, mavi, sarı, yeşil suluboyalarla hayat çizgimi çiziyorum. Avucumu kapatıyorum; hepsi kaos. Sonuçta hepsi birleşti ve çıkan renk, siyah! Kocaman bulanık bir siyahlık..."
ŞİİRLİ DÜŞÜNLER
Belli belirsiz ama duyuluyor;
Loreena Mckennitt yorumunda,
Night ride across the caucasus çalıyor; bahar akşamının insanın ruhunu okşayan Ilık rüzgarında...
Yine, ağaçlar kıştan yeni çıkmışa benziyor,
Ne dersin?
Yeşil mi dersin yaprakları, pembe mi hala çiçekleri, mor mu,
Ne dersin?
Erik ağacı mı, kiraz ağacı, yoksa
Kötülük diye adlandırdığımız şey, yaradılıştan bütün insanlıkta var olmuştur; bu, insanı kendi içinden çıkarıp kendisinin dışına doğru var ederek ayak basacak yeri olmayan bir şeye sürükleyen kararsızlıktan başka bir şey değildir. Tabiat bu kararsızlığın ölümsüz bir parçasını ruhlarımıza sanki kendi kaos stokundan vermiş gibidir. Veraset yoluyla edinilmiş olan bu huzursuzluk, bir baskı yaratıp yeniden insanüstü, metafizik elemanlar haline girmeye çalışır.
Sayfa 90 - Stefan ZweigKitabı okudu
“Ruhunda kaos olmalıdır ki dans eden bir yıldız yaratabilesin.”
"Dans eden bir yıldız doğurmak isteyen, önce kendi içinde büyük taşkınlıklar ve kaos yaşamak zorundadır. "
Sayfa 224Kitabı okudu
"Ve biz, milyarlarca, aşkın, yalanın, alçaklığın, kahramanlığın; kapıları, kapakları, kuş uçurmaz uzaklıkları ve ayrılıklarıyla, kahrolası yasaklarıyla, bu acayip kaos karanlığında, biz ikimiz! İki müthiş hasret, iki parça can..."
Keşke duyguların cehenneminde en azından bir düzen olsaydı: cezalar ve mekanlar en azından bilinebilseydi, bir şey bir şeyin yerini tutabilseydi, bir şeyin bir şeyin üstünde durabilseydi, gelgelelim duyguların cehenneminde her şey belirsiz, bu cehennemin sınırları yok, yolları ise yalnızca görünüşte yol, her şey her boyutuyla değişim sürecinde, fakat buna rağmen ortada kaos yok; birileriyle dolu olan, hep yenilerinin getirildiği, ama eskilerden kimsenin asla salıverilmediği bir cehennem.
Sayfa 126Kitabı okudu
