"Allah'ım kaderimi sen yazdın sen bilirsin,
Kalbim oyuncak mı ne, ne kolay kırılıyor?
Deplasmandır bu dünya diyor albino şeyhim
Plasebo yutturuyor bana depresif doktor."
Hadi bu alıntıyı da kaldır 1000 Kitap :)
Bir an önce evlerine dönmek isteyen hacılar çok şikayetçiydiler bu karantinadan. Yolculuktan sağ dönmeyi başaran kimi hacılar bu son on günde ölüyordu. Hacılar ile Rum, Ermeni ve Yahudi doktorlar arasında kavgalar, sürtüşmeler çıkıyordu. Zorla uygulanan karantinanın üstüne bir de karantina vergisi alınması hacıları çileden çıkarıyordu. Bu paranın miktarı, ödenme şekli kavgalara yol açıyordu. Bazı zengin ve becerikli hacılar doktorlara para verip daha baştan karantinayı delip kaçıyor, bu da ötekilerin sabrını taşırıyordu.
Sayfa 102Kitabı okudu
Gece her şeyi karartsa bile Ay'ı karartamazdı.
"İnsan mı tuzağı kovalar,
tuzak mı insanı?
Yürür mü herkes tehlikeye,
tehlike mi yürür herkese?
Gecenin karanlığına mı koşar insan,
gece mi koşar insana doğru?
İnsan kendi ayaklarıyla mı girer
hapsine,
hapis mi onun ayaklarına kurulur?
Çırpındıkça daha mı çok hapsolur
insan,
Yoksa hapsoldukça mı çırpınır?"
Bazı şeyler zaman alır ve zaman da bazı şeyleri alır bizden.
Sayfa 30Kitabı okudu
Kendine bakma kavramı ne kadar da değişmişti. Aslında ne kolaydı. Kendine iyi bak, sonra görüşürüz cümlesinin bir parçasıydı. Şimdi ellerini 30 sn yıka, elini ağzına götürme, dirseğine hapşır, öksür. Ne yapıyorsan elinin arkasına değil, dirseğine yap. Birkaç zaman önce, ne kabaydı oysaki dirseği kullanmak. Hayat insanı nasıl da şekillendiriyor, bir virüs neleri değiştiriyordu...
Sayfa 38
"Sonra da küçük kuzu aslana demiş ki, 'Artık ormanlar kralı benim... çünkü sen bana âşık oldun.'
Sayfa 58 - İndigo YayıneviKitabı okudu
Karantina, hapis hayatı gibidir. Ve...
"Hapiste günler ağır geçer
ama seneler çabuk," derdin,
hapiste insanı olan için de öyle :
günler ağır
seneler çabuk.
Sayfa 832
Karantina günlükleri
Şimdi anlamıştı ki, her kim olursa olsun hic kimseyle yüz yüze gelmek istemiyor, hatta bunun düşüncesinden bile rahatsız oluyordu.
Gündüzü değil, geceyi sevmiştik.
Sayfa 113
zamanını aşan şiir diye buna derim
Hayrola, nereye?
-Moskova'ya, isim günü balosunu beylerin
Burada kalıp da kaçıramam.
-Dur, karantina var, gidemezsin!
Bilmiyor musun salgın hastalık olduğunu bölgemizde.
İş Bankası Kültür Yayınları - Al Yanaklı Eleştirmenim
Bir kuş kadar olmasak da, dünyanın en özgür insanlarıydık artık. Çünkü tutsak olmanın tadını bir kez tatmıştık.