·
Puan vermedi
Kendimizi sabit, katı, değişmez bir şey sanıyoruz. Kim olduğumuzla ilgili fikirlerimiz ve kararlarımız var. Nelerden korktuğumuzu, neleri istediğimizi , neleri sevdiğimizi, neleri sevmediğimizi belirlemişiz. Bu sınırların dışına çıkarsak yanlış bir şey yapacakmışız gibi hissediyoruz. Kendimize "Ben"adında bir hapishane yapmışız, bir türlü tahliye olamıyoruz Osman.
Sayfa 87 - İletişimKitabı okudu
İlk seferinde Tara, uyuşturucuyu alıp almamakta özgürdü. Tam anlamıyla bir seçim yaptı, çünkü onu almamaya da karar verebilirdi. -Tehlikelerini pekala biliyordu. Özgür bir seçim yaptı. Ama bu, seçiminin özgür olduğu tek seferdi. Uyuşturucu vücudunu, beynini ve ruhunu etkiledikçe, Tara daha çok uyuşturucu kullandı ve gitgide onu bırakma özgürlüğünü de yitirdi. Uyuşturucu, özgürlüğünü kemirdi. İlk seferde, liseden çıktığı o gün sahip olduğu özgürlük, her gün biraz daha azaldı. Para ve sağlık sorunları başladığındaysa, kişisel özgürlüğü artık uyuşturucuyu bırakmaya karar vermek için fazla yetersiz hale gelmişti.
Tara özgürce uyuşturucu kullandığını söyleyemez, özgür olduğunu hiç söyleyemez, çünkü artık bırakma özgürlüğü kalmadı.
Bazı “özgür” kararlarımız, gelecekteki özgürlüğümüzü fena halde azaltabilir, hatta bizi öldürebilir bile.
Sayfa 35 - Günışığı Kitaplığı
Kararlarımız
Şimdi onu orta yaşın karanlığında böyle yalnız ve kederli bırakıveren kararları pişmanlıkla anıyordur kuşkusuz.
Sayfa 46Kitabı okudu
Yani Kendi Kararlarımız
"Insan ömrü doğumdan ölüme kadar uzanan tek bir yoldan ibarettir ve bunun üzerinde yapılan her türlü taksimat sunidir..."
Sayfa 110Kitabı okudu
Kendimizi sabit, katı, değişmez bir şey sanıyoruz. Kim olduğumuzla ilgili fikirlerimiz ve kararlarımız var. Nelerden korktuğumuzu, neleri istediğimizi, neleri sevdiğimizi, neleri sevmediğimizi belirlemişiz. Bu sınırların dışına çıkarsak yanlış bir şey yapacakmışız gibi hissediyoruz. Kendimize “Ben” adında bir hapishane yapmışız, bir türlü tahliye olamıyoruz Osman.
İletişim Yayınları
Kararlarımız kabul etmesek de daha çok bulunduğumuz konum ve ortama uyum sağlamamıza bağlıdır. Düşüncemizin önemli bir kısmı yalnızca uzun süredir benimsenen izlenimlerin ve etkilerin neticesidir.
Sayfa 401Kitabı okudu
Kendimizi sabit, katı, değişmez bir şey sanıyoruz. Kim olduğumuzla ilgili fikirlerimiz ve kararlarımız var. Nelerden korktuğumuzu, neleri istediğimizi, neleri sevdiğimizi, neleri sevmediğimizi belirlemişiz. Bu sınırların dışına çıkarsak yanlış bir şey yapacakmışız gibi hissediyoruz. Kendimize "Ben" adında bir hapishane yapmışız, bir türlü tahliye olamıyoruz..
Sayfa 87 - PDFKitabı okudu
''Kararlarımız, kabul etmek istemesek de büyük ölçüde sosyal konumumuzla sağladığımız uyuma ve çevreye bağlıdır. Düşüncelerimizin büyük kısmı genellikle önceden edinilmiş izlenimlerin ve etkileşimlerin doğal bir sonucudur.''
Sayfa 437Kitabı okudu
Kendimizi sabit, katı, değişmez bir şey sanıyoruz. Kim olduğumuzla ilgili fikirlerimiz ve kararlarımız var. Nelerden korktuğumuzu, neleri sevdiğimizi belirlemişiz. Bu sınırların dışına çıkarsak yanlış bir şey yapacakmışız gibi hissediyoruz. Kendimize "ben" adında bir hapishane yaratmışız, bir türlü tahliye olamıyoruz Osman.
Sayfa 87Kitabı okudu
Cevap tam da bu “Ben” dediğimiz şeyde galiba. Kendimizi sabit, katı, değişmez bir şey sanıyoruz. Kim olduğumuzla ilgili fikirlerimiz ve kararlarımız var. Nelerden korktuğumuzu, neleri istediğimizi, neleri sevdiğimizi, neleri sevmediğimizi belirlemişiz. Bu sınırların dışına çıkarsak yanlış bir şey yapacakmışız gibi hissediyoruz. Kendimize “Ben” adında bir hapishane yapmışız, bir türlü tahliye olamıyoruz Osman.
“ Kararlarımız, neredeyse her zaman içimizde alınır fakat bizim tarafımızdan değil.”
"Kendimizi sabit, katı, değişmez bir şey sanıyoruz. Kim olduğumuzla ilgili fikirlerimiz ve kararlarımız var.. Bu sınırların dışına çıkarsak yanlış bir yapacakmışız gibi hissediyoruz. Kendimize ‘Ben’ adında bir hapishane yapmışız, bir türlü tahliye olamıyoruz."
Kendimizi sabit, katı, değişmez bir şey sanıyoruz. Kim olduğumuzla ilgili fikirlerimiz ve kararlarımız var. Nelerden korktuğumuzu, neleri istediğimizi, neleri sevdiğimizi, neleri sevmediğimizi belirlemişiz. Bu sınırların dışına çıkarsak yanlış bir şey yapacakmışız gibi hissediyoruz. Kendimize "Ben" adında bir hapishane yapmışız, bir türlü tahliye olamıyoruz.
Sayfa 87Kitabı okudu