Sosyopat, sanıldığı gibi duygusuz insanlar değildir. Sadece beyinlerinin duyguyu işlemleme kısmında sıkıntı olan insanlardır. Yani, normal insanların korku gibi başat duygu ile karşı karşıya kaldıklarında beyinlerinin ilgili kısımlarında (amigdala) bir ateşleme olur ve bu durum belli bir dizi reaksiyona sebep olur ve hatekete geçerler. Sosyapatlarda bu durum, ateşlemeye sebep olmaz ve ortaya "kayıtsızlık" çıkar.
Kısa bir bilgiden sonra, gelelim kitabın içeriğine. Kitap, bir sosyopatın anılarından oluşma. Yer yer kitapta dağınık, birbirinden bağımsız bir örüntüyle karşılaşıyorsunuz. Bu, kitabın akıcı olup olmamasından değil, yazarın sosyopat özelliklerinden kaynaklanıyor. O yüzden kitabı okurken biraz sabıra ihtiyacınız olması doğal.
İçerik meraklısına göre ilgi çekici. Yazar, çeşitli araştırmalara ve konu ile ilgili diğer kaynaklara kitabında yer vermiş. Normal olma çabası ve empatiyi anlayamamasını ve toplumun farklı olana bakış açısını sık sık dile getirmesi, bu konulardan ne derece muzdarip olduğunu gösteriyor.
56. Sayfada şöyle bir soru yöneltiyor:
"Bir insanın vicdan sahibi olmaması onun özgürlüğünün kısıtlanması için yeterli bir gerekçe midir?"
Bir sonraki sayfada ise çarpıcı bir cümle : "Sağ kaldığım sürece mesele yok."...
...
Kitapta bir sosyopatın zihnine ve davranışlarına doğru yolculuğa çıkacaksınız. Kitabı bitirdikten sonra "empatisizliğin" empatisini yapabilmeyi beklemeyin. Sahip olduğunuz bir duygunun empatisini yapabilir ama "yokluğun" empatisini yapamazsınız. Tıpkı yaşayan birinin ölümün empatisini yapamayacağı gibi..
