Ekmek hepimize yetmiyor, kitap da yetmiyor, ama keder dilediğin kadar...
Nazım Hikmet Ran
Sonsuzun Uçları
Yeryüzü şarkım, sürmeli pencerem
Her sabah aynı soğuk
Her akşam aynı keder
Yastığını koklaya koklaya öğrendim
İnsan bir kere ölmüyormuş meğer...
Sayfa 69
"Hayat bazen hüzün,bazen neşe, bazen sevinç, bazen keder,bazen imtihan,bazen bayram, Çocukluğumuzdaki gibi olmasa da.. Bayrama erebildiğimiz için, sağlıklı olduğumuz için, Ve hâlâ Umutlarımızı diri tutabildiğimiz için, şükürler olsun...! Allah sevdiklerinizle birlikte nice bayramlar geçirmeyi..Nâsîp etsin..
RAMAZAN BAYRAMIMIZ MÜBAREK OLSUN..
"Ruhunun uçuşuna engel olma, kendi içindeki en iyi olana keder verme, canını yarım arzularla ve yarım düşüncelerle doldurup bezdirme ve sormaya devam et, ta ki yanıtı bulana dek; zira insan bir şeyi birçok kere idrak etmiş olabilir, onaylayıp kabullenmiş olabilir, insan bir şeyi bir çok kere istemiş, bir şeye birçok kere teşebbüs etmiş olabilir ama yine de ancak o derin içsel devinim, ancak yüreğin o tarifsiz kıpırtısı, yalnızca bu seni kabul etmiş olduğun şeyin sana ait olduğuna, hiçbir kudretin onu senden alamayacağına ikna eder; zira senin için hakikat, ancak ahlaken yükselten hakikattir."
nasılsa her keder eksilir
kendini doldurarak.
Sayfa 89 - Metis YayınlarıKitabı okudu
Bir zaman gelir, insan değişir, her şeyi bambaşka görür. Bundan sonra insan için ölüm bütün ölümlerin bir parçası, gebelik bütün gebeliklerin bir parçası, gebelik ile ölüm, aynı şeyin iki parçası olur. Artık her şey insana ayrı ayrı şeyler gibi gelmez.
O zaman bir acı, insana fazla keder vermez. Çünkü artık acının tek bir acı olmadığını bilir.
Aşk bazen beklemez, insanın içini bir ateş sarar, bütün varlığını ürpertir; öyle derin bir sevinç ve keder verir ki, o yolda kadın her şeyini feda eder.
Sayfa 352Kitabı okudu
Sardunyalara su vermekle unutamadığımız
şeymiş aşk:
alnından bir günaydın gibi düşürdüğüm sabah,
sağ yanımda unuttuğun keder... 
Birhan Keskin
İnsana yalnız keder, acı batar da saadetimizi fark edemeyiz.
Ben sevgiden yanayım,
ne gam, ne keder,
Azıcık Çay...
biraz da umut bana yeter...
~~~alıntı~~~
Ne kadar değişmişsin ben görmeyeli,
Ellerin güzelliğini kaybetmiş nasırdan,
Hüzün rengi almış saçlarının her teli
Gözlerine gölgeler düşmüş kahırdan,
Gözlerin ki, gördüğüm gözlerin en güzeli
Ne kadar değişmişsin ben görmiyeli
Böyle mahsun kederli değildin eskiden
Fıkır fıkır gülerdi gözlerinin içi
Dudakların nemliydi sevgiden,
Melankoli
Beni en güzel günümde
Sebepsiz bir keder alır.
Bütün ömrümün beynimde
Acı bir tortusu kalır.
Anlıyamam kederimi,
Bir ateş yakar derimi,
İçim dar bulur yerimi,
Gönlüm dağlarda bunalır.
Ne kış, ne yazı isterim,
Ne birdost yüzü isterim,
Hafif bir sızı isterim,
Ağrılar, sancılar gelir.
Yanıma düşer kollarım,
Görünmez olur yollarım,
En sevgili emellerim
Önüme ölü serilir...
Ne bir dost, ne bir sevgili,
Dünyadan uzak bir deli...
Beni sarar melânkoli:
Kafamın içersi ölür.
Sayfa 34
Sadece büyük bir keder ya da büyük bir sevinç kendi gerçeğini ortaya çıkarabilir. Bunun için ya güneş altında çırılçıplak dans etmeli ya da çarmıhı taşımalısın.
Sayfa 32 - MARTIKitabı okudu
türküsü söylenmedik keder mi kaldı
