1. BÖLÜM
SAİD NURSÎ, NUR RİSALELERİ VE İLİM
1.1. SAİD NURSÎ’NİN TAHSİL HAYATI
Risale-i Nur müellifinin tahsil hayatı üç aydan başka mevcut olmadığı halde
(...)10
Evet o zât (Said Nursî) daha hal-i sabavette iken ve hiç tahsil yapmadan
zevahiri kurtarmak üzere üç aylık bir tahsil müddeti içinde ulûm-u evvelîn ve âhîrine
ve ledünniyat ve
"Yaşamak mı ölmek mi?"(Tiyatro)
Tiyatro; insanı, insana, insanla, insanca anlatma sanatıdır..... demişler,kim demiş bilmiyorum:) . Anonimdi yanlış hatırlamıyorsam.
İnsanı, hayatı anlatan,emek kokan bir sanat tiyatro. Kocaeli Büyükşehir Belediyesi'nin tiyatrolarına bilet bulmakta çok sıkıntı yaşıyoruz ama neyse ki bu nasip oldu. Şimdi Savaş ve Barış 'ı izlemek için sabırsızlanıyorum.
Anadoluda gerçekten cehalet hüküm sürüyor
Arkadaşlar, tokatın zile "ilçe" sinden bi kızla konuşmuş bulundum. Nasıl konuştuğumu sormayın, rastgele insanlarla anonim konuştuğun bi uygulamada karşılaştım ve numarasını aldım. Sadece sesini duyduğum o 60 saniyede anlamıştım cehaleti evet ama umutsuz vaka olduğunu anlamam için sonrasında whatsapptan 10 15 dakka konuşmam
Kim demiş bilmiyorum ama, şairin dediği gibi “Bir trene binip, siktirolup gitmek istiyorum” herşeyden herkesten!
X'e Tezahürceler Yüklüyoruz.
İnsan beyni değirmen taşına benzer, içine bir şey atmazsanız kendi kendini öğütür, der. İbn-i Haldun.
Bizim kuşağın derdi de bu belki de, beynimizin içi ne ile dolu bilmiyoruz. Kendi kendimize bir savaştayız, kim sağ çıkarsa. E ben de balığın içindeki Yunuslardan biriyim. Güzel günler görmeye umudumuz var. Ama bazı dönemler de melankoliyim. Bazı dönemler de öfkeliyim. 15 yaşıma mı yoksa 20 yaşıma mı inanın bilmiyorum.(?) Ama mutlu olduğum en güzel an kelimelerimin "kıfayetsiz" kaldığı oğlumun yanında. Gözlerine bakınca derdini unuttuğum, uyuyunca derdimle boğuştuğum bir andan yazıyorum bunları. Hemhâl olmak güzeldir.
Ben kimim?
Sorusuna gelecek olursak ... Buna yanıt veremem. Maslow'un beşinci merdivenine çıkıp çıkamamak arasında kalmış biriyim. Ben oraya çıkmışta olabilirim, çıkmamışta olabilirim. Çıktım sanıp dibe battığım günlerim de oldu. Ama ayağa daha güçlü kalktığım anlarım da oldu. Ayağa kalktığımda yazmak daha iyi geliyor bana. Başardığını görmesini istediğin kişiye açık mektup gibi bir şey. Görmese de izliyordur bir yerden umuduyla ve en önemlisi yazmak kendi sesini duymak. Kendi kendinin sen dili olmak. Hataların varsa söylemek gibi. Delirseydiniz yazamazdınız, delirmeden yazınız, demiş ünlü düşünür. Başkahramanı sizin olduğunuz yazılar. Kendinizi baştan tanıyıp bulmak. Aslında;
X Biziz. X' e değer verin.
26 MART 2024
Olm siz adam akıllı insanlar olsaydınız hiç kadınları bu sohbete dahil etmez konuyu uzatmadan Burhan ve babamla konuşurdunuz ama siz naptınız yine her zamanki gibi kendinizi büyük gördünüz. Neyse Allah büyüktür elbet bir gün hakkımız sorulacaktır. Tamam belki bu hırsızlık olayı tam gün yüzüne çıkmamış olabilir ama biz sizin ne olduğunuzu çok çok
Yalnızlık paylaşılmaz demiş şair,
Oysa ben yalnızlığımı paylaştığım insanların sayısını bile bilmiyorum ve kim olduklarınıda :)
Benim yalnızlık olayım bu galiba :D
Mustafa Kemal Atatürk'ün fotoğrafları bize ne söyler?
iki üç gündür biraz hastayım. bu süreçte kitap okuyamadım. uzun süre kitabın başında duramadığım için kitap okuyamadığım bu sürede aklıma geçenlerde 
Fotoğraflarla Atatürk kitabını okuduğum/fotoğraflarına baktığım geldi.
ben genelde Mustafa Kemal Atatürk'ün fotoğraflarına bakarken o zaman gerçekleşen
Köprülüzade Fuad, Arap harflerinin yerini Latin harflerinin alması fikrine muhalif bir zat imiş. Bu konuda da beyanları sözlü ve yazılı olarak varmış. Fakat bir gün kendisinin Sultanahmet’teki ikametgâhına Mustafa Kemal bizzat gitmiş. O akşam ne kadar konuştularsa konuşmuşlar. Ertesi sabah Köprülüzade Fuat, Latin alfabesi lehine bir yazı yazmış.
Sahaflar Çarşısının Târihçesi, Çarşı Esnafı ve Sahaflık
youtu.be/TW3RUcX2V_4?si=...
Burası aslında boş bir yermiş.
Boş bir yermiş. Caminin müştemilâtından imiş. Hattâ şu caminin avlusunun iç tarafı, bizim hademe-i hayratın odaları var orada. Bunun da sebebi, bu Dişçi Mektebi olan yer var ya, oradaymış cami meşrûtaları. Her caminin meşrûtasının imâretden yemek vakfı var. Bu
Öhöm öhöm... (hep bir topluluğa konuşma yapmak ve bu şekilde başlamak istemişimdir.) Biraz erken bir konuşma yapacağım çünküüü şu an aklıma geldi ve daha fazla düşünürsem korkup yazamayacağıma eminim. Ben Ebrar Bektaş, takipçilerimin çoğu biliyodur zafen. Günlerden 25 Ocak Perşembe 2024, saat 21 sularında bu konuşmayı sizlere yapsamda
Bir çeyrek saatta bütün bir harp kazanılır, yahut kaybedilir... Kim demiş bunu? Ya napolyon, ya franklen, bilmiyorum, herhalde akıllı deyusun biri...
Demokles'in Kılıcı
"Güvendiğin dağlara kar yağdıysa, kay gitsin.." demiş.
-Kim demiş, bilmiyorum.
Bin kere "özledim" diyene
değil,
Bi kere gelip " hadi çay içelim"
diyene inanırım.... demiş biri ama kim demiş bilmiyorum.....
Çay mühim yani 😉
Havada soğuk hadi çay içelim.
Kendimi anlamak uzun sürecek, önce kadın olduğumdan baslamaliymisim,kadın önce kibar ve erkeğine ihtiyaç duyarmis.Iyi de annem beni böyle yetiştirmediki Neyse hemen aileye sarmiyorum .Bir gün arkasım anlatıyor işte nasıl büyüdüğünden ;annesi kızı bakkala gönderirken ,"nereye gidersen git asker gibi git; asker gibi gel ,yolda yürürken millet senden korksun" .demiş kıza sahi çevremde pek farklı büyütülmemis nerden öğrencem nezaketi güzel bakmayı ve tadına vararak bir şey yaşamayı neyse o kenarda dursun da Bugün anneannemle köyde şahit olduğum bir şey tuvalet dışarda klâsik köyde evimiz de pek eski değil tuvalet neden dışarda ki anlamıyorum ,gidemiyorum erteliyorum işte kapıyı kapatıp gelmemle anne annemin uyanması bir oldu .Noldu Anneanne ?"tuvalete gitcem" dedi .Bende geleyimm yok, sen niye geliyorsun ben giderim benimde ihtiyaçim var diyor ikna ediyorum Tek başına Tuvalete gidemiyor musun Deyip hem kızamıyor hemde gülüyor git işte ne olucak yok bir şey deyip benimle gelmesi, zaten kapıda birilerinin küçüklügümüzden beri gece hep asker gibi kesilmesinden belli işte asker sevdası ardından ben onu beklerken o esnada gitsene ben kendim gelemez miyim ne bekliyorsun beni demesiyle o an nezaketin hayal ürünü bir şey olduğuna ikna oldum. Gerçekten dedem onda nezareti aramış mıydı? acaba Birlikte hareket etmenin güzelliğini bir an bile olsun anneannem yaşamış mıdır ailecek yemekler yemenin dışında ? Sonra bilmiyorum birden içimde nezaketten yoksun olan kim varsa bir acıma hissettimm ve umursamaz bir çaresizlikle odaya geçip uyumaya çalışıyorum.