Solumdaki sokakta trafık yoğundu, arabalarında sabırla bekleyen insanları seyrettim. Hemen hepsinde önlerine bakan ve hiç konuşmayan bir erkekle bir kadın vardı. Herkes bir şekilde beklemek zorundaydı. Bekle, bekle -hastaneyi, doktoru, tesisatçıyı, akıl hastanesini, kodesi, ölüm babayı. Önce kırmızı yandı, sonra yeşil. Dünyanın vatandaşları yemek yiyor, televizyon seyrediyor, beklerken işlerinden ya da ahlak eksikliğinden kaygı duyuyorlardı.