Arafat’ta Bir Çocuk
Zülfü LivaneliYorumlar ve İncelemeler
Toplumcu yazar denince aklıma ilk gelen isim #yaşarkemal ‘in isim babalığını yaptığı eser, 1960 ve
12 Mart 1971’den sonra Türkiye’nin Avrupa’da başlayan macerasını bir bakıma da işçi ya da siyasi mülteci olarak Avrupa ülkelerine konan gurbet kuşlarının yaşadığı kültürel çatışmaları işliyor.
Livaneli sosyo-politik anlatımıyla ve kendi sürgün zamanlarına yaptığı göndermelerle okurunu öyküleriyle empati yapmaya davet ederken bitmeyen iç hesaplaşmaların ve hayalkırıklığının da şeceresini de tutuyor. 
Arafat’ta Bir Çocuk
Arafta kalmış insanların öyküleri…
Niye bu kadar anlayışsızdı insanlar birbirlerine karşı? Niye sırtlan gibi dişlerini gösteriyorlardı?
Merhaba kitap dostlarım
Zülfü livaneli’nin tek hikaye kitabını size tanıtmak istiyorum. 70li yılların sıkıcı kasvetli ama umudun hep olduğu zamanlarda yazılmış.aslında “arafta” kalmış insanların hikayeleri. Sürgün,göç, yalnızlık,çaresizlik… hikayelerin sonu da arafta kalıyor. Ama gözlemler betimlemeler o kadar güzel ki.. yaşar kemal kalemi tadında bir kitap. Zaten kitabın ismini de yaşar kemal veriyor. Halk arasındaki yanlış söylene gelen haliyle arafta kalmak değil arafatta kalmaktan geliyor kitabın adı da..
bu kitabı okurken gerçek insan hikeyeleri çok doğal bir şekilde anlatılıyor. Bazen hepimiz arafta kalıp bir boşlukta hissederiz. Yalnız olmasak da yalnız hissederiz.sürgüne gönderilmesek de gönlümüzdeki duygular sürgüne gider… okurken bir çok şeyi yazarla birlikte sorguladım.. ben kitabı çok beğendim ve size de tavsiye ediyorum. Keyifli okumalar diliyorum…
Çiçek açan hayatın dilidir şiir.
Hayattan ve kalbimden bütün izlenimleri süzüp bir damla gibi dökmeliyim, anlıyor musun? Arafat’ta Bir Çocuk 
Zülfü Livaneli
