Brezilya Edebiyatı’nın en büyük yazarlarından biri olarak kabul edilen Clarice Lispector’dan okuduğum ilk kitap, o kadar sevdim ki başka bir kitabını da aldım. Monolog tarzında, daha çok şimdi’yle ilgilenen, an’ın peşinden gitmeyi anlatan bir eser. Altını çizdiğim birçok cümle, bana gerçek gelen, doğruluğuna katıldığım birçok cümle var. Lafa geldi mi hepimiz an’ı yaşamak istiyoruz, an’da kalmak istiyoruz. Ne kadarını becerebiliyoruz? Yaşamın sadece bir kerelik olduğu gerçeğini benimseyip -acı da olsa- kendini anlamlandırmaya çalışan, kendini şimdide arayan, zamansız mekânsız bir eser. Biraz Cioran biraz Pessoa’yı çağrıştırdı bana ama onlar kadar yoğun gelmedi. İsmi gibi #yaşamsuyu hayatını kendin yaşa, kendin için yaşa.