Sözlerime nereden başlayacağımı bilemeden... Romanın başında ve sonunda, bir birinden ayrı hikaye var. Ne kadar ayrı ise, bir o kadar da birleşik, bir birine bağlı... Ve kurguyu o kadar güzel betimlemiş ve anlatım da akışı ve narinliği ile kendini okutuyor.
Hikaye, 19?? ( bin dokuz yüzlü) yılların başlarında Kurkuru köyünde geçiyor..
İpucu vermeden kısa keseceğim.. köye bir adam gelir, kim olduğu bilinmeden, o zamanın şartlarına (savaş) ayak uyduran köyün gençleri askere... geriye kalanlar, çoluk çocuk demeden, O dönemin Türkiye'si gibi bir yaşam var ortada. Yabancı da gelmedi hikaye.. (savaşın, ayrısı da olmazdı).
Cemile bir adam sever.. Cemile evlidir, kocası da askerdedir..
(Cemile aşka yenilir..)
Altınay yıllar sonra köyüne gelir ama o gün döner.. Kurkuru köyünün, çileli kızıdır Altınay, diğer kîzların çilelerine bir örnektir hayatı...Şehre gidip okur ve kendinin beklemediği yere varır.. okumak bir sevdadır Altınay'a.
Okusun diye; çocuklara hayatını adayan öğretmen Duyşen, neredeyse öleme kadar gidecek hayat yaşar, yinede çocukları okutmaktan geri durmaz.
Bir film şeridi gibi geçti gözlerimin önünden yaşananlar...
Gözlerinizi yordum, kusura bakmazsınız artık :)
Zaman ayırdığınız için teşekkür ederim.
Cemile