Genç Werther’in Acıları kitabı, Johann Wolfgang von Goethe (1749-1832) tarafından 1774 yılında iki hafta içerisinde yazılmış, mektup roman türünde bir eserdir. Goethe, bu eseri henüz 25 yaşında iken kaleme almıştır. Genç Werther’in Acıları kitabının yayımlandığı dönemin Almanyası’nda pek çok intihar vakası ile karşılaşılmıştır. Bu intihar vakasına * Werther Sendromu* denmiş, çevrede mavi ceket ve sarı pantolon giyen okurlar ortaya çıkmıştır. Genç Werther’in Acıları kitabı 18. yüzyılın en popüler ve coşkulu eseri olmuştur.
Genç Werther’in Acıları kitabının gerekliliği ve önemi, *Sturm und Drang* (Coşumculuk) akımının bütün izlerini taşıyan bir metin olmasından kaynaklanmaktadır. Güçlü duygularla hareket etme, doğaya, çocuklara, pastoral bir hayata duyulan özlem, toplumsal kurumlara yönelik eleştiri metinlerde ön plandadır. Estetik kaygılarla yazılmanın yanı sıra 18. yüzyılda Almanya toplumunun bunalmış yalnız halini yansıtmaktadır. Goethe, Werther’in yarattığı coşkunluğu, yaşanan acıları somut örneklerle dile getirmesi eserin önemli özelliklerinden biri olmuştur. Goethe’nin Werther karakteri; bireysel tutku, toplumsal zorunluk ve bu tür bireysel tutkuların genel temsili anlamı arasındaki doğrudan ilişkisini göstermektedir.
Genç Werther’in Acıları yazarı Goethe hakkında Franz Kafka, * Goethe’nin eserleri o kadar ileri ki, Alman dili hala ona yetişmeye çalışıyor.* , Karl Marx ise * Goethe yalnızca en büyük Alman şairi değildi, aynı zamanda en büyük Almandı.* der.
Goethe, Napolyon’la Rus Çarı I. Aleksandr arasında cereyan eden Erfurt buluşması sırasında (27 Eylül - 14 Ekim 1808) Napolyon’la görüşmüş ve edebiyat ağırlıklı sohbetlerinde söz Voltaire’in Mahomed adlı kitabından yaptığı tercümeye gelince Napolyon eserin aslı için, *Bu iyi bir eser değil, dünyaya diz çöktüren bir kişi hakkında o kadar uygunsuz ve yanlış tasvirler yapmak çok yakışıksız ve âdi bir şeydir* demiş, Goethe’yi ise çok takdir etmiştir. ( Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi)