Bu kitap için söyleyebileceğim çok fazla bir şey yok...
Seni hangi kelime, hangi cümleler anlatabilir ki? Helal olsun, örnek olsun herkese. Seni ayakta alkışlıyorum.
Kullanabildiğin tek parmağınla başardığın işe bak Rukiye Türeyen... Hem de sol el parmağınla!!!
Bütün parmakları çalıştığı halde tek parmağıyla bile (en azından şu 1000k dan örnek vereyim) beğeni bile yapamayan engelsizler var.
Hayaline kavuşmak için bir adım attın sen, (o bir adım senin için ne kadar zor, seni sadece hissedebildiğim kadarıyla anlayabiliyorum) hedefine ulaşabilmek için gereken adımlara bir katkı benden ve kitabı alan herkesten. Ve Sen hayalin için ve çoğu insan için bir mucizeyi gerçekleştirebiliyorsan eğer, insanoğlunun yapamayacağı, başaramayacağı bir şey yok demektir bu. Üzerimizden acizliğimizi, tembelliğimizi bi atabilsek keşke ve hayallerimize kavuşabilmek için biraz çaba sarf edebilsek...
Şimdi ben de soruyorum; işe yarıyor muyuz, yaramıyor muyuz? Kendimizden utanmalı mıyız?
Hep acınarak bakılacak olan engelliler değil; çıkarları için öpmediği el, yapmadığı maskaralık kalmayan, egosu tavan, insanlıktan yoksun, vicdanı-merhameti... bulunmayan zavallılardır.
Sabırına, inancına, emeğine, düşüncelerine sağlık...
Teşekkürler...
