Kafka ile Milena...
Dalgalı, çalkantılı ruh hallerine, birleşmelerindeki engellere ve mesafelere rağmen, yaşadıkları oldukça yoğun bir ilişki.
Birbirlerini yalnızca üç defa görmüş olmalarına rağmen, her anını yanyana geçirenlerden daha derin bir ilişki.
Kişilikleri birbirinden olabildiğince farklı. Fakat birbirlerini, ruh hallerini, zorunluluklarını, korkularını öyle iyi anlamışlar ki, kenetlenmiş iki el gibi mükemmel uyuyorlar.
Kafka'nın bu ilişkide ortaya serdiği ruh halini anlamak için, kişinin bizzat o ruh halini deneyimlemesi veya bir ilişki içerisinde tanık olması gerekiyor sanıyorum. Çoğu kimse bu gelgitleri, bu korkuları, hezeyanları anlayamıyor, garipsiyor, sorunlu kişilik yaftasını yapıştırıyor. Bir kalbi gerçekten sevmek için, önce anlamak gerek. Yargılamadan, yadırgamadan anlamak. Benzersiz bir sevgi ancak bu anlayışla mümkün.
Kavuşamamaları da aşklarından birşey eksiltmiyor. Yaşadıkları tüm o anların toplamı değil mi yanlarında kalan?
Kavuşmasız ve hüzünlü...
Ama bana göre yaşanan en güzel aşklardan Kafka & Milena aşkı.
