* Hikayemiz, "Golyadkin" isimli, ilginç bir devlet memurunun bir gece kendisine çok benzeyen adı ve soyadı kendisiyle birebir aynı, ve hatta kendi işyerinde işe başlayan bir adamla karşılaşarak hayatının alt üst oluşunu konu edinen psikolojik yönü ağır, akıcılığı zayıf, anlaşılması da bir miktar zor bir romandı.
* Kahramanımız bir taraftan kendini 'maske takmayan, olduğu gibi görünen, insanların arkalarından konuşmayan' biri gibi zannederken, diğer taraftan bu yanlışların hepsini de yapıyor. Karşılaştığı ikizi, Golyadkin'den adeta bir kimlik hırsızlığı yaparak onun adına bu suçları işlemeye başlıyor. Gerçek Golyadkin ise kendinin suçsuz olduğu ispat etmeye çalışsa da buna vakıf olamıyor. Çünkü aslında insanların yüzlerine gülüp arkalarından kötü konuşan bir insandır kendisi.
* Bu konuda bir açıklama yapılmamış ancak benim anladığım kadarıyla aslında ikinci bir Golyadkin diye biri yok. Kahramanımız kendi yaptığı yanlışları ötekileştirmeye, sanki başka biri yapıyormuş gibi kendine kabul ettirmeye çalışıyor. Bu onun kötü tarafını temsil eden kişiliği Golyadkin'in sonunu getiriyor.
* Bir taraftan çok tuhaf hisler bırakan, bir çok soru işaretiyle birlikte son verdiğim kitabın Dostoyevski tarafından yazılmış olması da oldukça ilginç gelen durumlardan birisi. Kitap üzerine oturulup pek çok farklı fikir ve sonuç çıkarılabilecek türde pek çok boşluk bırakılmış bir ederdi.
