John Fante, Charles Bukowski'nin en çok etkilendiği yazarların başında geliyor. Öyle ki kitap, Bukowski'nin önsözü ve arka kapak yazısıyla çıkmış.
"Derken bir kitap çektim, açtım ve kalakaldım. Birkaç paragrafı okudum. Sonra çöplükte altın bulmuş biri gibi kitabı masaya götürdüm. Cümleler sayfada yuvarlanıyodu, kayıyorlardı. Her cümlenin kendine özgü bir enerjisi vardı. Cümlelerin özü sayfaya bir biçim veriyordu: sayfaya oyulmuşlardı sanki..."
Diyor Bukowski. İnsan da doğal olarak kayıtsız kalamıyor bu satırlara. Kitabı büyük bir merak ve ilgiyle okudum.
Ana kahraman Bandini, yoksul bir köylü çocuğudur. Onu günah işlemeye iten tek şey, içinde bulunduğu yoksulluktur. Tek amacı bir kitap yazıp, zengin olmak ve daha iyi bir hayata kavuşabilmektir. Bunun için Colorado'dan ayrılır Los Angeles'a gelir. Bir barda çalışan Camilla Lopez'den çok etkilenir ve çözemediği bir yakınlık kurar. Çok güvendiği öyküsünün yer aldığı dergiyi Lopez'e ulaştırmak için bir çalışana uzatır:
"Sevgili Pejmürde Çarıklar,
Farkında olmayabilirsin, ama dün gece bu öykünün yazarına hakaret ettin. Okumam yazman var mı? Varsa, on beş dakika zaman ayırıp bu başyapıtı oku. Ve bir daha sefere dikkatli ol. Bu çöplüğe gelen herkes serseri olmayabilir."
İyi okumalar.:))
Osman Küçük -öğrenciden ötedir dostluğumuz- bana 4 yazardan 5 kitap önermişti. Bu 5 kitaptan Toza Sor’u tanıtırken “Charles Bukowski bu kitabın yazarı için ‘Benim Tanrım’ ifadesini kullanıyor.” demişti. Kendisine o zaman söylememiştim ama nedense Bukowski, bende hep olumsuz bir ön yargı bıraktığı
