Ah diyorum, ah'ı bilir misin sen
Dünya dedikleri gömgök bir yatır
Nerden bilmiş beni röntgeni icat eden
Otuz yıl yaşadım elde var sıfır...
Ben pırıl pırıl bir gemiydim eskiden.
İnanırdım saadetli yolculuklara.
Adalar var zannederdim güneşli, maavi, dertsiz.
Bütün hızımla koşardım dalgalara.
O zaman beni görseydiniz.
Ara sıra geliyorsun aklıma, bana ne diyorum
Benim derdim yeter bana bana ne
Alıştım mı yokluğuna
Vaz mı geçiyorum, varlığından
Tedirginim aslında
Ya başkasını seversem
İnan o zaman seni hayatım boyunca affetmem.
Kollarımın bütün gücüyle vuracağım
Er geç sesimi duyuracağım sana
Başımı soğuk demirlere dayayıp
Adını söyleyeceğim mahşer gününe kadar
Dağlara taşlara güzelliğini haykıracağım Ve bütün yaratıklara
Rüzgârın söylediği bir masal gibi
Seni anlatacağım
Sayfa 95Kitabı okudu
Kadınlar da Şiir Yazmalı mı?
Yoksa Şiir Yazmak Erkek İşidir Diyenlerden misiniz?
Yorumlara Yazın Lütfen?
1000kitap Hanım Şiir Grubum ( Aramıza Katılmak İsteyen Hanımları Bekliyorum...Şimdiden Aramıza Hoşgeldiniz diyorum....)
Linkini Yorumlara Ekliyorum....
ANKETKitabı okudu
“Biliyorum sana giden yollar kapalı.
Üstelik, sen de hiçbir zaman sevmedin beni,
Ne kadar yakından ve arada uçurum;
İnsanlar, evler, aramızda duvarlar gibi.”
Bazen sevinirim,
Sevinmek nedense hep yedi yaşında
Vasiyetimdir:
Dalgınlığınıza gelmek istiyorum
Ve kaybolmak o dalgınlıkta
Az sevme bilmiyorum ben.
Çok sevdiğimdendir bu kadar incinmem.