Çünkü babalar çocuklarının gücüdür, dayanağıdır, en çok da beklentisidir.
Sayfa 17Kitabı okudu
Bir baba ihtiyacı her zaman mı vardır, yoksa, kafamız karıştığı bir gün dünyamız dağıldığı, ruhumuz daraldığı vakit mi isteriz babayı?
Sayfa 115Kitabı okudu
Benim babam da böyle yapardı
Eve hava yoluyla gitmek demek, babasının sabahın üçünde kalkması, onu Mobil’de karşılamak üzere yüz altmış kilometre yol kat etmesi, sonra da işe gidip akşama kadar çalışması demekti; yetmiş iki yaşına gelmiş birine bunu yapmak haksızlıktı.
Sayfa 9 - Epsilon YayınlarıKitabı okudu
Tek gözlü evimizin içinde hareket etmenin sınırlarını babamın varlığı çiziyordu.
Tanrı bir şarkıydı benim için: Sözleri gitmiş, müziği kalmış bir şarkı. Sen şarkıya baktın, onunla amel ettin, ben müziğinin tarafında kaldım sanırım.
Babam beni kendi sevgisinin ve merhametinin dairesinden alıp sert bir yargıcın insafına bırakıyordu.
Taziye esnasında bölüşülmüş acıların parçaları tekrar bir araya gelip olanca ağırlığıyla gidenlerden kalan boşluğa yerleşiyor, büyüyen bir keder çöküyor eve.
Duanın ondaki varlığı ve bendeki yokluğu, onu değil, beni yaralıyordu.
... öfke, arzu ve yaşama bakışlarının uzantısı olan eşyalar kavga etmeye devam ediyordu sanki.
Taşrada babalarını kaybetme talihsizliğine yakalanan çocukları çetin bir hayat bekler.
Neticede evrak çantalı avukatlar elleri silahlı, yüzleri maskeli haydutlardan çok daha fazla para çalarlar.
Sayfa 268Kitabı okudu
Simsiyah bir cumartesi
"Çok sevdiğin ama geri döndüremeyeceğin kişiler,
her hatırladığında seni tekrar tekrar terk eder."