Bilirsiniz ki kızlar, babalarını çok severler.
Sayfa 170 - PdfKitabı okudu
Baban seni görmemiş, varlığını onaylamamış, sana hak ettiğin değeri ve önemi vermemiş, kimse sana özen göstermemiş, tamam... Ama sen artık çocuk değilsin. Senin sahibin sensin. Sen de kendine babanın gözleriyle bakmaktan vazgeç. Kendini yalnız bırakma, sahip çık şu kıza."
Sayfa 35Kitabı okudu
Bir baba ihtiyacı her zaman mı vardır, yoksa kafamız karıştığı, dünyamız dağıldığı, ruhumuz daraldığı vakit mi isteriz babayı?
Sayfa 115 - YKY - belirsizKitabı okudu
Babamla dost olmağı çok isterdim. Şimdi o bir avuç toprak.
Benzer miydik? Belki.
O da kökünden sökülen bir ağaçtı. Ve yalnızdı.
Haysiyetiyle, hatıralarıyla, irfanıyla yalnız.
Sayfa 121 - 12 Aralık 1966Kitabı okudu
Senin etkinden büsbütün bağımsız büyüseydim bile, senin gönlüne uygun bir insan olamazdım.
💔 Bu kitabı okuduğum sırada babamın ölüm haberini aldım… Hayatım boyunca bir kitap bu kadar uzun süre kalmadı elimde. Kasım ayında başladığım kitabı Bugün 17 Ocakta bitirdim. Benim için çok anlamlı bir kitap olacak her zaman. Kitabın konusu, güzelliği vs değil okurken yaşadığım günler gelecek aklıma. Ölüm dünyadaki her türlü savaşı, arzuyu, duyguyu,derdi anlamsız kılıyor. Geri alınmayan zaman, geriye veremeyeceği şeyler alıyor bizden…
Çok sevdiğim Saramago babamı kaybederken de yanımdaydı. Onun bu kitapta söylediği bir cümleyle bitirmek istiyorum:
“Babasını ziyaret etmesinin tek yoluysa mezarlığa gitmektir,”
Kopyalanmış Adam 
José Saramago
Güzel adamdı babam.
Sayfa 39 - Dergah YayınlarıKitabı okudu
Baba bana kavun al
Kavunu da hiç sevmem
Sen bunu bilir misin?…
ben dönüyorum gittiğim yerlerden
keşke sen de evde olsan...
Baba kimdir?
Belki bir köşede, sert bakışları, yıkılmaz bir kale gibi duran tavrıyla, ekseriyetle çekinilen ama bir o kadar da sırt dayanan cüssesi; nasıl, ne büyüklükte olursa olsun evlatlarının gözünde dev gibi görünen adam.
Sayfa 61 - Babıali Kültür YayıncılığıKitabı okudu
§
Babalar ölmezdi, babalar ölümsüzdü, babalar kaya gibiydi, evin direğiydi... özellikle de onun babası!
§
Sayfa 45
Babalar ağlayınca zaten hep kış gelir.
"Düşünmenin nasıl bir şey olduğunu bilmiyorduk. Düşünmenin ne olduğunu bilsek babam da düşünürdü, ben olmazsam ne yapar arkamdakiler der, gitmezdi. Arkadakiler bilmiyorlardı demek ki. Düşünmenin sadece kendine yanmak olduğunu sanıyorlardı."
¬¬
Küçük bir çocukken baban tüm Dünyan oluyor.
¬¬
Sayfa 88
