Peter Drucker ve Warren Bennis'in deyişi ile: "Yöneticilik, işleri doğru yapmaktır. Liderlik ise, doğru olanı yapmaktır." Yöneticilik, başarı merdivenini tırmanma becerisidir; liderlik ise merdivenin doğru duvara dayalı olup olmadığını belirler.
"İnsanların çoğu kendilerini lider olarak konumlandıran kişileri takip etmeye doğal bir eğilim gösterirler. Bunda unvanın ya da görevin hiçbir rolü yoktur, bütün iş tavırda biter. Dünyanın bütün hiyerarşik unvanlarına sahip de olsanız eğer bunların size verdikleri gücü bedeninizde cisimleştiremiyorsanız kimse sizi dinlemeyecektir."
.
“Liderlik dediğimde bir kurumun başarısı, büyümesi ve iyiye doğru değişimi için tam sorumluluk almaktan bahsediyorum. Gerçek liderliğin itibarla, güçle veya statüyle ilgisi yoktur. Söz konusu olan sorumluluktur.” ( Robert Joss )
.
Şu liderlerin yerinde olması gerekenler; Ebu Ubeyde, Molla Ömer, Abdullah Azzam, Eymen Ezzevahiri, Usame bin Ladin, Şamil Baseyev, Cevher Dudayev, Hattab..
Axaftina wî dûr û dirêj, rengîn û mîsaltijî ye. Tê de her celeb tişt, her celeb meriv hene; sixurên Sultan Ebdulhemid, şerwanên Seleheddiné Eyyubi, qahpikên Marki de Sade, îxaneta Brutus û gladyatorên Roma kevnar, pezkoviyên çiyayê Sipanê û Xecê û Siyabend, hostetî û zêrîngeriya Ehmedê Xanî, mîrasên Mîr Bedir- xanê Cizira Botan, Ubeydullahé Nehri, kurê Ubeydullahé Nehri Seyid Evdulqadir Beg û Şêx Seîdê rihspî û di dawiya axaftinê de jî çend rêzên Zerdeşt: Berî her tiştî di fikirînê de du cewher afirîne ku cêwik in
Yek rindî ye, ya din jî xirabî, hem di fikirîn, hem
di axaftinê de Kesê zane rindiyê heldibijêre di kar, fikirîn û gotinê de
"Karşılaştırma burada sona erer. İskender dünyayı fethetmişti; ben böyle birşey yapmadım! O dünyayı istilâ edeyim derken kendi vatanını unutmuştu; ben vatanımı hiçbir zaman unutmayacağım!"
Di vegera Wiyenayê de Herzl li rojnivîska xwe ev nivîsand: "Ger min Kongreya Baselê bi yek gotinê xulase bikira, min ê bi- gota: Li Baselê min Dewleta Cihûyan ava kir. Min ev bi deng bigota, dinya alem ê bi min bikeniya. Lê ji niha şûn de pênc sal, nebû, pêncî sal şûn de teqez herkes wê vê fam bike. Dewlet, wek gewher di arezûya gel a bo dewletê de heye, erê, ew arezû tenê di dilê kesekî xurt de jî be... Ax tenê hîmekî şênber e, û dewlet bi xwe, bi axa di bin wê de, hê jî di halê tiştekî razber de ye... Li Baselê min ev razberkirin ava kir ku, bi vî halî, ji piraniyeke mezin ve nexuya ye.
helbestvan Richard Beer Hoffman ji Herzl re wiha nivîsand, "Axir dîsa zilamek hat, ku cihûtiya xwe bi his- tuxwarî bi xwe re nagerîne mîna ku barek be an bêşansiyek be, lê serbilind e bi mîratgiriya rewa ya çandeke pir pir kevn."