Bir kurşun geceyi tam ortasından böler
Geçit vermez kimseye Bingöl dağları
Kimsesiz olan benim dağlarda,
Yıldızlar, çobanlar
Ozanların anlattığı gibi hiç değil
Yok olmak isteğiyle kalbim attığı zaman,
Bana: yaşa der gibi gülen senin yüzündü.
Dizlerim bir batakta yorgun yattığı zaman
Bacaklarıma kuvvet veren senin hızındı.
Yaşaran gözlerimde, güneş battığı zaman
Sıcak bir yuva gibi tüten senin dizindi.
Geldiler oturdular anlattılar
Dedikleri falan da filân da orda
Falan ki bir gemide batmıştı son hayali sendin
Filân ki bir otobüs kazasında can vermişti
yapamazdım artık yapamazdım
yolun inkârından geliyordu ayak seslerim
ve umutsuzluğum daha büyüktü ruhumun direncinden
ve o bahar ve o yeşil evham
penceremin önünden geçen
gönlüme
" bak " diyordu
" yol almamışsın hiç sen, batmışsın... "