Sedef
@ksedef
308 okur puanı
Nisan 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Ah Borderline
İlk defa epey kısa bir inceleme yapacağım sanırım. Bu yoktu aslında ama içimden geldi.
-Öncelikle- Senso İtalyancada duygu, his, şehvet gibi anlamlara gelir (Tanıtımdan).
Severim ya ben böyle kaotik kadınların hikayelerini okumayı. Kendilerini de severim. Kaotikten kastım borderline olanlar olabilir...
Bana kalırsa hikaye daha uzun tutulabilirdi ya da başlangıcı detaylandırılabilirdi. Tadı damadığımda kaldı sanki. Yine de sevdim ama bir 
Kamelyalı Kadın değil. "Senso" peşindeyseniz sizi 
Alexandre Dumas (fils)'a alalım.
Keyifli okumalar.
Okur Takip Önerileri
Duras Sevgilim
Duras’ın evreni, başka ama bir o kadar da yakın geliyor bana. Ben kendisinin dilini 
Sevgi Soysal’ınkine benzetiyorum. (Soysal’ı okumaya daha önceden başladığım için böyle söylüyorum.) Özellikle 
Sevgili’de bu benzerliği net bir biçimde gözlemlemiştim. Esasında sayıklar gibi yazıyor Duras; öyle ki zaman hızlıca değişiveriyor, nesneler kayboluveriyor (veya başka şeylere evriliveriyor) ve bir insan (veya insanlar) kalıveriyor geriye. Eksiltili ama yalın biçimde “insan” kalıyor.
Aslında kendisi de şu cümlesi ile tarzını özetlemiş gibi geldi bana:
“Tam bir düzensizlikle birbirine karışır konular”
(ss. 15).
Tam da böyle gerçekten.
Belki bu düzensizlik halinden ötürü okumayı tercih etmeyenler oluyor onu ama ben çok seviyorum Duras’ın düşünce — anlatım biçimini ve yarattıklarını. Bu metinde de Fransız bir kadın ve Japon bir erkek yaratmış. Hiroşima, Nevers… 2. Dünya Savaşı görüntüleriyle çemberlemiş bu ikiliyi. Anlatı hep canlıydı sahiden ve yine çok sevdim.
İlişki içinde yapayalnız kalışlar: Bir ayrılık şarkısı seç (…)
Bastırılan Arzunun Geri Dönmesi — Bir Viktorya Dönemi Portresi
Kitabın sitedeki ilk incelemesini yapıyor olmanın heyecanı içindeyim. İlk olarak söylemeliyim ki, İngilizce kaynaklara göz attığımda, kitabın “The Romance of Violette” ismi ile 
Alexandre Dumas tarafından yayımlandığını öğrendim. Bunun aksine, kitabın Türkçeye çevrilmiş halinin sunusunda ise 
Oscar Wilde tarafından, döneminin ahlakçı bakış açısından ötürü takma
Mutlu Prens - Bütün Masallar, Bütün ÖykülerOscar Wilde · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 20223,287 okunma
Nora
Ve karşımızda ilk feminist tiyatro oyunu! Cümle bile kulağa harika geliyor.
Kocası Thorvald’ın minik ürkek kuş, zavallı Noracık, Küçük Nora diye seslendiği, “esprili” bir dille devamlı olarak küçümsediği ancak kurgu içinde de gördüğümüz üzere zekice hamleleri ve söylemleri ile adeta parlayan gerçek bir Kraliçe Nora…. Aşk diye lanse edilen eril tahakkümün altındayken evrilişini, uyanışını okuyoruz onun. Sanki bir bebeğin uykudan uyanmasını andırıyor.
Tam da yeri gelmişken iliştireyim hemen:
“Kadınlık korunması gereken bir uğraş olmaktan çıktığı zaman her şey mümkün olur.”
Virginia Woolf
Bu harika oyunun bu kadar az okunmuş olması gerçekten üzücü. Kesinlikle okumalısınız.
Çoklu evren teorisine dair mistik bir anlatı: Gece Yarısı Kütüphanesi
Genellikle popülaritesi aşırı yüksek olan kitap, dizi veya filmlere erişim sağlamak, zihnimde pek çok soru işaretinin belirlemesine yol açar. Bununla beraber, çoğunlukla daha eski kitapları okumayı tercih eden biriyim. Bu bağlamda farklı bir tecrübe oldu benim için 
Gece Yarısı Kütüphanesi’ni okumak. En basitinden, bir kitapta “instagram” kelimesine rastlamak bile tuhafıma gitti diyebilirim; belki biraz da hoşuma. Hatta durup düşündüm, eğer Oscar Wilde bizim zamanımızda yaşıyor olsaydı sanki hiç mi söz etmeyecekti sosyal medyadan? Ya da belki 
Nikolay Gogol influencerleri eleştiren ve bizi kahkahaya boğan bir oyun yazabilirdi. Gündemi devamlı değişen insanlarız neticede, sanki bazen basit düşünmek gerek yahu… Böyle bir pencereden bakınca, yeni yazılmış kitapları ötekileştirmek pek de doğru gelmiyor bana.
Kitap, kabaca söylemek gerekirse, aldığımız en basit kararın bile milyonlarca hatta sonsuz olasılık doğurmasına ve böylece içinde bizim olduğumuz pek çok yaşamın da oluşuyor olmasına değiniyor. Eğer o gün X yere gitmeseydim neler olurdu? Eğer X kararı alsaydım bugünkü hayatım nasıl olurdu? Belki de sonsuz eğer var.
Akıcı, ilgi çekici ve sürükleyici bir anlatı. Okuması keyifli. Ben sadece kitabın sonlarındaki kişisel gelişimvari cümlelerden -bana göre- hoşlanmadım. Galiba daha farklı bir son tasarlamıştım zihnimde. Bunun sebebi de 21. yüzyılın “optimistliğini” hesaba katmamış olmam olabilir.
