Eskilerin "yâr" dediğine şimdikiler "manita" diyor. Eskilerin "nâz" dediğine şimdikiler "trip" diyor. Eskilerin "sevdâ" dediğine şimdikiler "ilişki" diyor. Eskiler "bakmaya kıyamazken" şimdikiler "canına kıyar". Farsçada "dil", "gönül" demek ve bozulan sadece "lisan" değil dilimiz oldu...
Alıntı
1000KİTAP' TA SAHTE ALINTI TEMİZLİĞİ
Arkadaşlar, sitede en çok paylaşılan sahte alıntıları https://1000kitap.com/SahteAlintilar ile bu iletide topladık. Sitedeki bilgi kirliliğini temizlemek için bu alıntılara rastlarsanız lütfen şikayet ediniz. Ve lütfen okumadığınız, kitaplarda kendi gözlerinizle görmediğiniz alıntıları eklemeyiniz. Bu sözlerin mal edildiği kişilere ve sözlerin
Şeb-i Arûs Kitap Çekilişi
📚💙 
Melahat Ürkmez '𝚍𝚎𝚗 İmzalı Kitap Çekilişi📚💙
***
"İçimi her gece gözyaşları içinde
Döküyorum âlemlerin Rabbi'ne
Eğer dökebilseydim içimi lisân-ı hâl ile
Kıyama kalkardı bu şehir ey yâr!"...
***
Mevlana Celaleddin-i Rumi 🌹🌹🌹
Bir kişiye Melahat Ürkmez 'den imzalı olarak aşağıda belirtilen çekiliş kitaplarından birisi hediye🥰
Başlama Tarihi:
Halley Dergisi için verdiğim röportaj
“Ağızdan çıkan her kelime düşüncenin değerinden kaybettiriyor.” Bu sözünüz beni çok etkiledi. Açıklamanızı rica edebilir miyim?
Düşünce ve duyguların muazzamlığından mı yoksa dilin yetkin olamayışından mı bilmiyorum ama birçok duygu ve düşüncemizi anlatabilecek bir lisan bulunmadı henüz. Ve açıkçası böyle olması güzel de çünkü bazı şeyler hep gizemli kalmalı onları güzel yapan bu; hayatın güzelliği onun gizemli ve yoğunluğunun aktarılamayışı oluşunda. Aksi halde netlik, aktarılış çoğu şeyde anlam bırakmazdı. Böyle bir durumda kitapta bahsettiğim gibi hepimiz toplanıp boş boş gökyüzüne bakar olurduk. Bir de şöyle bir durum var; içinde bir duygu yoğunluğu hissediyorsun bunu dile ya da kaleme dökmek istiyorsun fakat kurduğun her kelime o duygu ya da düşüncenin değerinden kaybettiriyor. Kastettiğim bu değildi diyorsun fakat kuracağın her yeni tanımlama seni daha da bocalatıyor. Çünkü içimizdeki yoğunluk kelimelerin çok ötesinde; o bizim biz olduğumuz yer, bizim mahremimiz. Onunla iyiyiz ve belki de varız, aktarılmaması daha güzel.
röportajın tamamı için:
halleydergisi.com
Hiçbir Şey Anlamadım
1000K MAHALLESİ
Şimdi aklıma düştü, 1000K mahellesi olsa da biz de orada yaşasaydık nasıl olurdu diye. Hayal değil mi Kınalı Adası gibi bir yer olsun. Rıhtımında kocaman çınarların altında da herkese açık kütüphane ve kahvehane tarzı bir yer ki sohbetler kitap tartışmaları burada yapılsın, tiyatro ve sinema gösterileri de burada yapılsın oldu olacak burayı da ben
Bir lisan, büyük İnsan: Mîr Celadet Bedîrxan
...
Bir lisan, bir insan demekti. Mîr Celadet, bir dilin savaşını değil bir insanlık savaşı veriyordu.
Kimdir bu Celadet?
Binlerce yıldır Mezopotamya'yı ekip biçen, Asur'a Pers'e göğüs geren, Zagros'un, Cudî'nin, Ararat'ın, Kurmênc'in öz çocuklarının dil süvarisi...
Yaşamı sürgünler, baskılar ve tehditler altında geçen, yine de durmayan, dedesi
Bu bir lisân-ı hafîdir ki ruha dolmakta,
Kızıl havâları seyret ki akşam olmakta...
Ahmet Haşim
Şu hayatta "Bin lisan bilse de, bir insan etmeyecek" olanlarla aynı dünyada yaşamak kadar b*ktan bir şey yok!
-Free Spirited-
Hz Süleyman, bir karıncanın bir yılda kaç buğday tükettiğini merak edip sorar. bir buğday tanesi cevabını alınca bunu denemeye karar verir ve bir karıncayı bir buğday tanesiyle birlikte bir kutuya hapseder. aradan geçen koca bir yıldan sonra kutuyu araladığında karıncanın hâlâ yaşadığını ve buğdayın sadece yarısını yenmiş olduğunu görür. hak vergisi olan lisan kabiliyetiyle ve taacüple sorar karıncaya: "sen ki bir yılda bir buğday tanesi yemezmiydin? Neden sadece yarısını yedin? Karınca Hak Teâlâ' nın izniyle dile gelip, o ibretlik dersi salıklar kudretli Nebiye: " Rızkımı Allah verirken elbet bir buğday yerim. ama sen verince, beni bir yıl içinde unutabileceğin endişesiyle, iktisat ettim.sen beni unutursun ey Süleyman ama Allah unutmaz. Yaratıcı yarattığı hiçbir şeyi unutmaz...)
