YASAKLI KİTAPLAR LİSTESİ
Farklı ülkelerde çeşitli zamanlarda iktidarda bulunanlar tarafından siyasi, toplumsal, dinî veya ahlaki motivasyonlarla süresiz olarak ya da belirli bir süre için satışına, dağıtımına veya erişimine engel olunmuş, basılıp dağıtılmış olanlarının da toplatılmış olduğu kitaplar dünya üzerinde hep olmuştur. Birçok durumda
"Cinsellik Kafasızların Sığınadır.
Anlam Arayışı
Selamun aleyküm. Bir şey deneyeceğim. Bu aslında bir inceleme ama buradakileri incelemelerin aksine ilginç, daldan dala atlamalı, bol alıntılı, güldürmeden düşündüren uzun bir inceleme. Aynı şeyleri farklı cümlelerle aktaran kitaplardan alıntılar yapıp karma olarak sunacağım bir inceleme. Yazı boyunca yaratıcının varlığına dair bir ispat
Kominizim dini
Sovyet Komünizmi İslamdan daha az din değildir.
İslam elbette komünizmden farklıdır; dünyayı yöneten insanüstü düzeni kadiri mutlak bir tanrının yarattığına inanır. Oysa Sovyet Komünizmi tanrılara inanmaz. Öte yandan tanrılarla pek alakası olmayan Budizmi ise din olarak sınıflıyoruz. Budistler gibi komünistler de insanın eylemlerini yönlendirmesi gereken, doğal ve engellenemez yasalara dayanan bir insanüstü düzene inanıyorlardı. Budistler bu yasaların Siddhartha Gautama tarafından keşfedildiğine inanırken, komünistler Karl Marx, Friedrich Engels ve Vladimir İlyiç Lenin'in saptadığına inanıyorlardı. Benzerlikler bu kadarla da kalmıyor. Diğer dinler gibi komünizmin de kendi kutsal metinleri ve kitapları vardı. Örneğin Marx'ın yazdığı ve tarihin yakın bir zamanda proletaryanın kaçınılmaz zaferiyle sonuçlanacağını ileri süren Das Kapital. Komünizmin Bir Mayıs İşçi Bayramı ve Ekim Devrimi'nin yıldönümü gibi kutlamaları ve bayramları vardı. Marksist diyalektik uzmanı ilahiyatçıları ve her Sovyet ordusunun komiser adı verilen, askerlerin ve subayların bağlılığını denetleyen görevlileri de vardı. Komünizmin de şehitleri, kutsal savaşları, ayrıca Troçkizm gibi sapkın akımları vardı; Sovyet Komünizmi fanatik ve tebliğci bir dindi, inançlı bir komünist Müslüman veya Budist olamazdı, ve gerekirse hayatı pahasına, Marx ve Lenin'in öğretisini yayması beklenirdi.
Aslında yapmak istediğim şey, Marksist siyasal ekonominin büyük bir coşkuyla yüceltilmesine, göklere çıkarılmasına tepki göstermekti. Bu eğilimin, her şeyden önce, siyasal bir ideoloji olarak on dokuzuncu yüzyılda doğan ama önemli etkilerini yirminci yüzyılda gösteren Marksizmin tarihsel yazgısından kaynaklandığı kanısındayım. Marx'ın ekonomik söylemi, on dokuzuncu yüzyıla özgü bilimsel söylemin oluşumunu sağlayan değerlerin epistemesini paylaşmaktan kaçınamadı. Asıl tuhaf olan şey bunun dile getirilmesi değil, çoğu insanın bu gerçeklik karşısında ki tahammülsüzlüğüdür. (Faucault'un Marx a elestirilerinden)
"Karl Marx din için kitlelerin afyonudur, diyordu. Raymond Aron, Marksist fikirler de aydınların afyonudur, dedi."
Özdeşim Kurma Hastalığımız
Sürekli birileriyle özdeşim kurmaya çalışmak bana artık çok itici geliyor. Felan kişiden ders aldım, felan kişinin sohbetinde bulundum, felanca kişi ile şöyle bir diyalog kurdum, felanca kişinin kitaplarını okudum vs. demekten bahsediyorum.
Bunu ifade ederek o falanca kişinin saygınlığından devşirmek istiyoruz. Oysa saygınlık kişiye özeldir ve saygın olan kişinin şahsıyla birlikte yanında bir zanaat bulunduğu için o kişi saygındır. Hatta saygın kişi saygınlığını da bu zanaatından alır zaten. Alim ilim ile saygındır, Müellif eser ile, filozof felsefe ile, Şair şiir ile ve dahi Aşık aşk ile bulunduğu için saygındır. Dolayısıyla asıl saygı ilme, esere, felsefeye, şiire ve aşkadır.
Öyleyse ben, nasıl olurda zanaatın bizatihi kendisiyle değil de onun tezahürü olan şahısla muhatap olarak saygınlık elde edebilirim ki?
Daha da açayım. Mesela hikmeti ve manası sonsuz olan Allah c.c. olmasa Hz Muhammed'in nasıl bir saygınlığı olabilir? Marksist veya pozitivist okumayla Hz Muhammet'den nasıl bir saygınlık devşirilebilir? (Toplumun gösterdiği statüsel saygınlıktan bahsetmiyorum)
Öyleyse sîret ile bağdaşım kurmaktansa, sûret ile özdeşim kurmak; nasıl bir saygınlık kazandırabilirki insana?
Kaldı ki saygınlık için bağdaşım kurmak da kendi başına bir usul hatasıdır ancak o durum konumuz dışında olduğu için oraya girmiyorum bile.
Not: Bunları elbette "her insan saygıyı hak eder" prensibinin dışından konuşarak söylüyorum. Zira burada tenkit edilen eksik farkındalık ve hatalı temayüldür. Dolayısıyla anı paylaşmak vs. de konu dışıdır.
Haklı olmak için değil, kendi kendimize ihanet etmeden yenmek için Marksist olmalısınız.
Sayfa 55 - ODAKitabı okudu
