Sırf her sabah apartmanda karşılaştığımız kapı komşumuzun kolundaki saati çalmıyoruz diye kendimizi yaşamanın masum kısmında görmemiz ne büyük ahmaklık .
Ya da yolda yürürken dövülen bir kadın gördüğümüzde kendi sevgilimize böyle bir ahmaklığı , caniliği , barbarlığı layık görmediğimiz için böbürlenmek , öz benliğimizi masum görmek ne talihsizlik. Masum Değiliz .
Çünkü çocukların ağladığı bir dünyada kimse masum değildir.