Ayfer Tunç okumaya yeni başladım sayılır. Bir kaç öyküsü ve bir kitabını saymazsak tabii. Öncelikle Ayfer Tunç, müthiş bir hikaye anlatıcısı. Storyteller olmak bence sonradan kazanılabilecek bir durum değil, dağarcığın kuvvetli olması kelimelerle oynamak durumundan çok daha farklı bir durum var ortada. Basit, sıradan bir hikayeyi, Kürk Mantolu Madonna tadında, çıkmazlarıyla, duygu hezeyanlarıyla anlatabiliyor. Her hikayede de biraz burukluk var. Çok beğendiğim bu kitaptaki öyküleri. Yıllar sonra sorduklarında hepsini tek tek anlatabilirim. Bu kadar kısa öykülerle akılda kalmayı başarıyorsa bir hikaye, başarılır.
Öykülere göz atarsak.
Aziz Bey Hadisesi - En uzun hikaye, Kırmızı Pazartesi tadında, Aziz Bey'in başına o gece ne geldi? Niye böyle oldu?
Kadın Hikayeleri Yüzünden - Psikolojik açıdan en beğendiğim öykü. Sevgisizliği sevmek.
Soğuk Geçen Bir Kış - İlginçti. Sevmekten beter etmek temalı öykü.
Kar Yolcusu - Klostrofobik aşk öyküsü. (Kadın karakter derinliği yoktu)
Mikail'in Kalbi Durdu - Vicdani aşk öyküsü
Kırmızı Azap - Bir kitabına isim öncülüğü edecek olan öykü.
