Miyop
- Miyop gözlerinden hasretle öperim sevgili kızım.
Baban
Sabahattin Ali - "Ey sanrılarım!
Ey yüreğimde büyüyen azık!
Ey gözlerimde demlenen hüzün!
Ben bir aşkıyayım!
Ben bir doğum sancısıyım!
Ben, yeşil gözlü bir kan pıhtısıyım!
Ben, ben, ben!
Evet, yani ben!
Ruhu çarmıha gerilmiş kanlı bir idrak! Miyop bakışlarıyla soylu bir merak!" - İlk başta ismiyle daha sonra da anlattığı hikâyeyle çok büyük mesajlar veren Sineklerin Tanrısı’nı okurken, kitap çocuk masalıymış gibi gelebilir. Hatta kötü başlayan hikâyenin devamında, bir kahramanın gökten inmesini bekleyebilip, hikâyenin mutlu sonla bitmesini de arzu edebilirsiniz. Lakin gökten inen bir kahraman olmayınca hikâye tamamıyla değişiyor. Aslında, değişen hikâye olmuyor, koskoca bir insanlık değişiyor. Bu insanlıksa değişmeye zaten meyilliymiş. Çocukluktan beri… Hani masumdur ya çocuklar, aslında değiller. -Bana göre hâlâ masumlar :)- Kitabı okurken de “Belki bizden başka canavar yok.” diyebilirsiniz.
(Normalde roman tarzı kitaplar okumayı pek sevmiyorum, ama bu kitap diğerlerine nazaran daha güzel.)
Kitaptaki karakterlerse şöyle;
Ralph, iyimser, lider vasıflı, cana yakın bir komutanın oğlu.
Domuzcuk, alt tabakadan yetişmiş şişko, ileri derecede miyop ve astımı olan, fakat zeki bir çocuk.
Jack, tam ortada bir karakter. Hırslarına yenik düşen, ne istediğini bilmeyen bataklığa düşmüş bir çocuk.
Roger, kötülük için yaşayan, psikolojik sorunları olduğunu düşündüğüm bir "vahşi".
Dipnot: “William Golding niye böyle bir kitap yazmış?” diye düşünürken. Kitabın arkasındaki yazıda, yazarın ikinci dünya harbine katıldığını ve çeşitli savaşlarda bulunmasından dolayı subaylık rütbesi verildiği yazıyor. Benimde kendi kanaatimce katıldığı savaşlarda gördüğü acımazsız olaylardan etkilenip böyle bir kitap yazdığını söyleyebilirim.
İşte bundan mütevellit, Sineklerin Tanrısı kitabını bir solukta bitirebileceğinizi düşünerek, keyifli okumalar diliyorum. - Cindereye Ebu kabe köyünü şiddeti çatışmalarla temizlemistik. Yarısı yıkılmış bir evden inilti sesi duyduk. Üçümüz Türk bir Öso askeri 4 kişi kontrollü olarak eve yöneldik. Kapı Tuzaklı değildi. Kapı emniyetini alıp Sıralı olarak içeri girdik.
Dipte karanlıkta kırık bir divanda üstü başı tozlu başındaki beyaz yazmadan kan süzülen bir nine. Eşi olduğunu öğrendiğimiz ve yaraya tampon yapmaya çalışan elleri yara bere içinde oldukça miyop bir gözlük kullanan amca ve arkalarına saklanmış neredeyse nefes bile almayan 4-5 yaşlarında bir çocuk.
Yüzümüzde siyah toz maskesi vardı. Hepsinin gözlerinde öylesine derin bir korku. Amca Bir yandan çocuğu saklamaya çalışıyor. Diger yandan kim olduğumuzu ve onlara ne yapacağımızı anlamaya çalışıyordu. Tim komutanı olarak yanlarına yanaştım. Dizlerimin üzerine çöktüm seviyeyi eşitleyince amcayla.
-Esselamın aleykum ebu keyif hale diye sordum.
Yarı titrek bir sesle
– ve Aleyküme Selam dedi.
Tozlu miyop gözlüklerinden arkasindan yaşlı ve şaşkın gözlerle beni inceliyordu. Sağ kolumdaki Ay yıldız brovesini gördü daha yaklaştı ve baktı. Yıllarca gülemediği için kasılmış yanaklarinda hafif bir tebessümle.
– Avlad limadha ta’akharad ? dedi.
Öso askerine döndüm baktım.
– Komutanım ( Evlad neden geç kaldiniz dedi.)
O an ne denir bilemedim.
-Abu Allah şimdi müsaade etti diyebildim ve yaralanmış ellerinden öptüm. Derhal ilk yardım uygulayarak gövenli bölgedeki saharaya sevk ettik. Ara ara yanlarina uğruyorum oğlunu ve gelinini infaz etmişler. Hal hatir soruyorum.
ALLAH’tan tek dileğim bir gün harbi umumiye girersek Anamı babamı evladımı merhametli bir orduya denk getirsin inşaAllah…”
(Öncü birlikler Afrin J.Komando kd. Üstçvş) - "Bir âlimin Batı'yı bilmedi lâzımdır. Bilmeyen bir nevi miyop oluyor; ileriyi göremiyor."
Sayfa 208 - Öfke körlüktür ve başkalarının gerçek yüzünü görmeyi engeller.
Sayfa 38 - Alfa - Kocası bir zamanlar, avukat olarak karşı karşıya geldiği bir sorgu hakiminden söz etmiş, bu adamın bütün marifetinin, bütün sorgu boyunca miyop gözleriyle önündeki belgeleri inceler görünmek ve tam can alıcı noktada bir soru sorarken bakışlarını yıldırım gibi kaldırıp, bir hançer gibi sanığın gözlerine saplamak olduğunu söylemişti. Bir şimşek keskinliğiyle parlayan bu yoğun dikkat karşısında sanık soğukkanlılığını kaybediyor ve özenle kurduğu yalanını sürdüremez oluyormuş.
Sayfa 31 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları 9. Basım
53 kitap okudu
