"Evlendikten sonra Ali Şeriatı, eşi Puran Şeriatiye şu sevgi ve duygu yüklü sözü söylemiştir: " Allah seni bana vermekle, bana vermediklerini telafi etmiştir!"
Romantik aforizma kasacağım diye, Allah Teâlâ'ya kusur isnâd eden Ali Şeriati adlı kişinin " borçlu ve mecbur bir ilah tasavvurunu, "naiflik, ince ruhluluk " olarak gören, gösteren kendini akıllı sanan romantik islamcı(!)lar.
Yaşamı bir göle benzetmekteki naiflik
Bu tıpkı güzel bir kitabı ikinci kez okumaya benziyordu, çünkü yirmi yıl önceki bu öykünün nasıl bittiğini biliyordu ve şimdi şu yemek masasından bile çağlayanlar gibi fışkıran yaşam, nerede olduğunu kim bilir, orada bir yerde hapsedilmiş, öylece kıyıları arasında durgun bir göl gibi kıpırdamadan duruyordu.
Sayfa 117
naiflik yine bâki :(
Leylım,
Mektubunu geri göndermemi bağışla. Anlayış göstereceğini umarım. Dört sayfalık hakaretine cevap vermeğe ne elim varır ne de yüreğim.
15 Ocak 1957
Sayfa 175Kitabı okudu
Naiflik :)
Çaya doyanlar bardaklarını tabağın içine yan yatırarak artık içmeyeceklerini ifade ediyorlardı ve böylece araya 'artık içmeyeceğim' gibisinden sohbeti zedeleyecek yabancı bir kelime girmemiş olurdu.
Dünyada naiflik üzerine söylenmiş ve yazılmış çok fazla söz vardır..
Bununla birlikte, masumiyet kendi başına naif olsa da cahildir de aynı zamanda..
"Hiperbolik görüşün olumladığı teknolojik ütopya, her an bir distopyaya dönüşebilme potansiyelini taşır. Çünkü bu görüşe göre, post-insan ideasına ulaşılması demek, etik, politika gibi meselelerin 'aşılması' anlamına gelir. Teknolojik gelişmenin, yoksulluk, kıtlık, ırkçılık, iktidarın paylaşımı gibi temel sorunları kendiliğinden çözeceğini düşünmek, en iyimser tabirle naiflik olabilir. Bu noktada üzerinde düşünülmesi gereken asıl mesele, teknolojik gelişmelerin içinde bulunduğumuz krize (hem birlikte yaşamın krizine hem de aslında dönemselliğimizin teknik bir makas değişimine, teknolojik bir devrime tekabüliyetinden doğan krize) iyileştirici bir yol bulma problemidir. Bir yandan krizin müsebbibi olan teknolojik gelişmenin, bir yandan bu krizi hiç değilse 'hafifletebilmesi'nin yollan üzerine düşünüp taşınmak, içinde bulunduğumuz zamansallığın bize yüklediği acil bir sorumluluktur."
Sayfa 71 - Elifsu Tanyeri, "Stiegler Düşüncesinde Birlikte Yaşamın Krizi: Distopya, Robotlar ve Farmakolojik Teknoloji", Cogito, Sayı: 90 (Dosya: Bugünün Distopyası), Bahar 2018.Kitabı okudu
Allah'ım bu nasıl naiflik... ♡
Sadi anlatıyordu:
"Henüz toy bir delikanlı idim. Şiraz'da bir kızı sevmiştim. O da bana karşı ilgisiz değildi. Birkaç kez de buluşup konuştuk. Sonra araya ayrılık girdi. Ben gurbetlere gittim. On yıl onun aşkıyla coşup taştım. hasretiyle yanıp kavruldum. Nihayet yurduma geri döndüğüm vakit ilk işim onu aramak oldu. Beni görür görmez başladı siteme:
"A Sadî! Meğer ne kadar vefasızmışsın!.. Bunca yıl geçti aradan, ne bir haber, ne bir mektup?!.."
Ona dedim ki:
"Ey sevgisi kalbimde yer edinen selvi boylu!.. Senin yüzünü görme bahtiyarlığından ben mahrum iken, o şerefi postacıya mı bağışlasaydım?!..”
"Hâlbuki insana en çok nezaket yakışır, birazda naiflik."