*Beraber okuma etkinliğinde Turgut Sakin’nin “Yalnızlığın Yerlisi” adlı şiir kitabını okuduk.
*Kitap geldiğinde ilk sayfayı açtım, şairimizin imzasına bakarken kitap isminin altındaki iki dize dikkatimi çekti:
” Ben küçükken düştüğümde üzülenler
Ben büyükken düştüğümde sevindiler”
Yazıyordu. Defalarca okudum. Ne kadar doğru, ne kadar iç acıtan, dokunaklı dizeler. Beni sarstı, yüreğimi acıttı.
*Şairimizin, şiir okumalarını da dinlediğim için kulağımda sesi ile okudum, özellikle ‘Kadrolu Yalnızlar İçin’ adlı şiirini. Çok keyifliydi.
*İlk okuyuşta hüzünlü, acı içeren dizeler ama alttan alta esprili, alaycı dizelerde var.
*İçinizi sızlatan, unuttuklarımızı hatırlatan, yüreğinize dokunan, mutlaka sizden, yaşadıklarınızdan, hissettiklerinizden bir şeyler bulacağınız dizeler.
*Başucu değil, sehpa üzeri olacak bir kitap. Ortada, elinizin altında dursun, ara sıra rastgele bir sayfa açın ve o yaşanmışlık, duygu dolu dizeleri okuyun.
*Şiirlerin daha çok okunması dileğiyle kitapla kalın. Kitaptan alıntılar:
+İnsanlık bende kalsın dediğinizde
İnsanlık sizde kaldı mı hiç
+Silsende izi kalır
Sildikçe yazılandır aşk
Silgiler yalancıdır
+Bende yarım bıraktım her şeyi
Bütün renkleri siyaha boyadım
İhanet kadar karanlık olmadı hiçbiri
+Hiçbir erkek hiçbir öpüşmeyle prens olmuyor
Ama aşk bittiğinde birçoğu kurbağa oluyorlar
+Bitti
Bir çiçeği boyar gibi
Bir gamzeyi oyar gibi
Bir gölgeyi boğar gibi
Bir ünlemi koyar gibi
