+Fazla mı kirliyiz sanki...
- Biz fazla kirli değildik, biz fazla kirletildik sanki
- İlk darbe değil ki bu, Küçük kız. Neden koydu bu kadar?
+ Bilmiyorum, Acımasız. Her darbe sanki ilkmiş gibi. Alışamadım, bir türlü bende bu duruma.
- Alışmak zorundasın. Her darbe de yıkılırsan, hep yerde kalırsın.
- Dikkat çekeceksin, böyle yaparak,
Farkındalık!
Dokuz on yıl önce Rezzan diye bir arkadaşım, "Bilge etrafının, olanların farkında mısın?" diye sormuştu. O günden beri bu farkındalık meselesini düşünüyorum. İnsanların neyin farkında-bilincinde olduğunu anlamaya çalışıyorum. Ve ilginç bir şekilde kendi duygularından, kendilerinden bir haber; içlerindeki boşluklara başka şeyler yamamış eksikliğin ne olduğunun bile bilmeyen insanlarla karşılaşıyorum. İşin en kötü yanı yaşadıkları çoğu şeyi farklı bir hikâye yaratarak kabullenebiliyor olmaları. Kimse bir sürü yönüm var, hepsi bana ait ve tüm yönlerimi çok seviyorum iyi ki yaşıyorum diyemiyor. Çünkü kendini olduğu gibi ve yalansız kabullenip her hareketinin farkında olacak yürek yok. Eğer olsaydı çoğu kişi dingin ve huzurlu olurdu. İçten yanmalı sessizlikten bahsetmiyorum. Gerçek bir huzur ve kendini sevme rahatlığından bahsediyorum.
MUS’AB BİN UMEYR RADIYALLÂHÜ ANH
Mus’ab bin Umeyr (r.a.), Ashâb-ı Kirâm’ın büyüklerinden, ilk Müslüman olanlardan ve İslâm’a çok büyük hizmetlerde bulunan Kur’ân-ı Kerîm muallimi bir zâttır.
Mus’ab bin Umeyr (r.a.), zengin, hâli vakti yerinde olan bir aileye mensuptu. Anne ve babası, onu çok severlerdi.
Resûlullah (s.a.v.) Efendimizin, insanları İslâm’a davet ettiğini duyunca,
1. BÖLÜM
SAİD NURSÎ, NUR RİSALELERİ VE İLİM
1.1. SAİD NURSÎ’NİN TAHSİL HAYATI
Risale-i Nur müellifinin tahsil hayatı üç aydan başka mevcut olmadığı halde
(...)10
Evet o zât (Said Nursî) daha hal-i sabavette iken ve hiç tahsil yapmadan
zevahiri kurtarmak üzere üç aylık bir tahsil müddeti içinde ulûm-u evvelîn ve âhîrine
ve ledünniyat ve
Birçokları anlamayacak olsa da anlatmak zorunda olduğumuz, gecemizi gündüzümüze katarak insanlara hatırlatmakla yükümlü olduğumuz şeyler var. Her ne kadar menfi duyguların coştuğu bir hengâmda, akıl ve analiz gözden düşse de bir okuyan, bir lahza olsun üzerine düşünen birileri olur diye anlatmamız gereken şeyler var. Zira menfi galeyan, tarih
Sevgilisinin yanına gidip onu kucaklayabilse, üzüntülerini katıştırıp birlikte ağlayabilseler ne iyi olurdu!
Sayfa 117 - Ketebe yayınevi
“Ah, şimdi bir ayağa kalksam boğulurcasına bana ait her şeyi haykırabilsem. İsterse sonra sonum gelse, bırak olsun! Ama bir an da olsa kendini çocukça mavi gökyüzü gibi arınmış ve anlamsız hissetmek ne iyi olurdu.”
Sayfa 146 - İthaki
Galiba beynim kabına sığmak istemiyor, dışarı fırlamak istiyor. Mümkün olsa da şunu çıkarıp atsam ne iyi olurdu
Bir Kaç Naçizane Tavsiye
Ben ne istediğini bilen, ne istemediğini gizlemeyen ve benden istenilene de kendi nezdimde red veya onay verebilen bir kadınım. Benim tutarsız, Aklından, kalbinden ve ağzından ne çıktığı belli olmayan, saygısız ve toksik hiç bir sevgiye, ilişkiye, arkadaşlığa, dostluğa, insanı ilişkiye ihtiyacım yok olamazda. Kıymet vermeyi de öğrendim kıymet
Hayatımın son demlerinde tanıdım onu, gözlemledim.
Ne halde olduğunu anlayacak kadar aklı yerine gelmedi hiç.! Gerçi öylesi daha iyi, yoksa çok acı çekerdi. Ama bağırmadığı, inlemediği sütliman saatler vardı, o zaman yanındakilere bal şeker olurdu.
"Çünkü zaten işlerini zekice yapacaklarsa genel bir fikirleri olmak zorundaydı, ancak toplumun iyi ve mutlu üyeleri olacaklarsa ne kadar az bilirlerse o kadar iyi olurdu. Çünkü herkesin bildiği gibi, tikeller, erdem ve mutluluğu getirir; genellikler ise entelektüel açıdan kaçınılmaz belalardır. Toplumun omurgasını düşünürler değil, oymacılar ve pul kolleksiyoncuları oluştururlar."
Sayfa 32 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
