Gıdıl İsmet...
Beni merak ediyorsanız bu resimden bana bakın.
dropbox.com/s/josp2eiqbczyc...
Üzerimde duran küllük, yeşile çalan taşlı çakmak ve yarım bırakılmış bir Maltepe sigarasından ibaret. Gerisi alabildiğine toz, toprak. Unuttular bizi, işe yarar yanlarımızı söküp bir boş tarlaya çektiler hurdamızı. Şimdi kurda kuşa yuva
Aklıma 50 Tl verip 500 TL lik bir şeyler isteyen nenem geldi :D
İnsanlar kocadıkça nekes olurlar zaten...
Sayfa 176Kitabı okudu
...
Ökkeş :
"Ben burayı çok sevdim buba," dedi.
Babası :
"Memnun oldum Ökkeş. Köyü ararsın diye korkuyordum."
"Amanin hiç arar miyim buba? Köyde bir evin içinde akşama dek dur.. Ama ah nenem de burada olsaydı!? Buba, buraya göçsek?"
"Anlamadım."
"Buraya göçsek buba. Nenemi de getirsek. Neyimiz var ki köyde?"
"Öyle deme Ökkeş, ileride köyü ararsın."
"Aramam buba. Burası çok güzel. Hem insan para da kazanıyor. Köyde akşama dek kim benim avucuma beş kuruş veriyordu?"
"Orası öyle ama Ökkeş , köyden kopmak zor biraz."
"Köyde neyimiz var ki buba, bir dam, bir de avlu değil mi?"
"Karabaş var, keçimiz var."
"Karabaşı da, keçiyi de getiririz buraya."
"Burada nerede bakacaksın a oğul onlara
"Buba, keçi bize ne veriyor, süt yoğurt değil mi, burada süt de var, yoğurt da var, satarız keçimizi köylülere. İşte yalnız beni düşündüren Karabaş. Ama bu avlunun öyle bir köpeğe ihtiyaci var, tüm odaları hırsızdan korur."
Sayfa 97Kitabı okudu
Hüzün Hep En Öndedir.
Bu iletim 
Li-3 sevgili Yasin'e ithaftır.
Benim nenem yüz küsur sene yaşadı. Elimizde bir belge yok ama. Fakat iyi parmak hesabı yaparız. Sultan Reşat der. Parmaklarımızı sayarız. Atatürk yeni padişah olduydu der, parmaklarımızı. Maşallahı vardı nenemin. Eceliyle kaybettiği üç evladını toprağa verdi. Yaşlanıp
EŞEĞİ SULADIN MI ?
Yaşım dört ya da beş... Nenemle (dedemin annesi olur, mekanı cennet olsun) oynamıştık bu oyunu. Ne dedem, ne anneannem, ne annem, ne babam ne de başka biri... Nenemle oynamak kadar keyif vermedi hiçbiri. Ya ses tonunu ayarlayamadılar, ya burnumu sıkarken ayarını tutturamadılar ya da günlük işlerinin arasına sıkıştırmaya
Nenem
Değerli Li-3, değerli Rastafaryan, sen de ben gibi Çerkes, Abhaz mısın? Öylesin galiba Yasinciğim. Öyleyse, öyle evet, bu iletim sana ithaf olsun. Sen anlarsın beni.
Biz kendimizi hiç ifade edemedik galiba. Yok be ne alaka, biz kendimizi çok iyi ifade ettik aslında. Ettik de, insanlar değil atlar anladı.
"Kuş olasın da göğünü bulasın" demişti nenem.
"Vurmazlar mı o zaman?" diye sordum.
Cevap çok enfesti.
"Vururlar elbet. Güzelliğinden ötürü vurulur. Vurulmayan ancak kargadır."
Kısa hikaye / Cengizhan Konuş