Kuklacı
her aşk bir mecnun büyütmez
ve her insan kendini sever sadece
zamanı yontan mevsimler
yıllanmış hüzünler bırakırken kalbime
aynalarda arama annemdeki yüzümü
sığınıp tanrı'ya adını andıktan sonra
bir azize sattım onu taşrada
sürgün ayaklarım hallaç başımla
kırdım aşka dair öğrendiğim ne varsa
kalender bir eda ile kırdım kuklacı
Çünkü ne kadar haklı olursan ol,bazı şeyleri kaybedebiliyorsun.Sana sadece pişmanlık ve hüzün kalıyor.Ahlaklı olmakla doğru davranmak arasında fark var.Bazen,doğru davrandığını sanarken de insanlara zarar verebilirsin.
Pişmanlık ve Hüzün
Pişmanlık ve hüzün hep yığın yığın
Ortasında kaldım bir bataklığın
Sayfa 47 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
Pişmanlık ve Hüzün
Acaba çıkar mı yollarım düze
Yoksa yokuşlar mı öldürür beni
Birgün kavuşursam belki, gündüze
Tâlih bir defacık güldürür beni
Sayfa 48 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
Yaşlılık günleri, neşe ehlini mahzunluğa sürükler, insanın belini büküp hayatla vedalaştırır. Gönülde heves ve arzuların dalı kırılır, hatta gönül, bütün tereddüt ve hareketlerden uzaklaşıp sakinliğe kavuşur. Başını dik tutma hayali akıldan çıkar, pişmanlık ve hasret gözyaşının seli, beden köşkünün duvarını yıkar. Muradını alamamış olanların zindanı da budur, umutsuzların hüzün evi de budur. Belin bükülmesi, toprağa yönelmenin habercisi, güzellerden nefret ise bunu gösteren tanıktır. El titremesi, ömür şarabının sarhoşluğundan, gözden yaş gelmesi, hayat yasının çaresizliğinden. Hafızanın yerini unutma alır, kişi, öğrenmeyi hatta unutmayı da unutur. Beden sağlığından iz kalmaz, gönle ise akıldan ve anlama yeteneğinden haber kalmaz.
Sayfa 157Kitabı okudu
"Gözlerimde hüzün,
Yüzümde yılların yorgunluğu ve içimde
Kabir azabı gibi bin pişmanlık var.
Biliyorum hiçbir şey artık eskisi gibi olmayacak."
