Yazarlar ya da kitaplar insanı iyi kılar mı? Sanatın veya edebiyatın öyle bir gücü gerçekten var mı? 
Yaşar Kemal 'in okurlarına temenni içeren vasiyetini hatırlatayım:
1) Benim kitaplarımı okuyan katil olmasın; Savaş düşmanı olsun.
2)İnsanın insanı sömürmesine karşı çıksın; Kimse kimseyi aşağılayamasın.
Yaşar Kemal 'i, Sait Faik'i, Orhan Kemal'i, Saramagoyu özümseyerek okuyanın dünyaya,insana ve diğer canlılara en ufak bir kötülüğünün dokunacağı düşünülemez bile. Bu edebiyatın insanı iyi kılma gücüyle açıklanabilir ancak.
( 
Sait Faik Abasıyanık , 
Orhan Kemal , 
José Saramago )
Şairin cenaze törenindekiler:
Cenaze törenine katılmak üzere Beyazıtta toplananları tefrik etmek artık zorlaşmıştı. Bu arada Şehir Meclisi üyeleri, Ferdi Öner, Recep Bilginer, Orhan Mete, Üniversite profesörlerinden Ah- met Hamdi Tanpınar, Mazhar Şevket İpşir, Sabahattin Eyüboğlu, Mina Urgan, Burhan Toprak, Rıfkı Melûl Meriç, sanatçı ve muharrirlerden Asaf Hâlet Çelebi, Fikret Adil, Reşat Ekrem Koçu, Nizamettin Nazif, Sait Faik, Fazıl Hüsnü Dağlarca, Sabahattin Kudret, Münir Süleyman, Feridun Fazıl Tülbentçi, Behçet Kemal Çağlar, Hüsamettin Bozok, Abdülbaki Gölpınarlı, Lutfi Erişci, Muvaffak İhsan Garan, Orhon Arıburnu, Rifat Ilgaz, Sinan Korle, Cavit Yamaç, Fahir Onger, Râkım Çalapala, Ziya Osman Saba, Yaşar Nabi Nayır, Bedri Rahmi, Eren Eyüboğlu, Sabri Berkel, Cemal Tollu, A. Arad, Nuri İyem, Halil Dikmen, Necmi Rıza, Ercüment Behzat, Şehir ve Ses tiyatroları sanatkârları göze çarpıyordu. Biraz sonra kalabalık adam akıllı artmış, gelenleri farketmek imkânsız bir hal almıştı.
Sayfa 18Kitabı okudu
Orhan Kemal, Yaşar Kemal, Sait Faik, Edgar Allan Poe, Anton Çehov ve Graham Greene okuduğumu, düzgün ve müsamahakar taşlara yaslanıp, tepenin ebedi bekçisi küskün Bizans rüzgarı sırtımda örtü, kısa ve keyifli uykulara daldığımı anımsıyorum.
" Hiç kimsenin kuşkusu olmasın, Ahmet Hamdi Tanpınar'ları, Halide Edip'leri, Hüseyin Rahmi'leri, Orhan Kemal'leri, Sait Faik'leri, Sabahattin Ali'leri, Nâzım Hikmet'leri unutan ortak bellek, yarın, bugünün yazarlarını da hiç duraksamadan silip atacaktır...
Çünkü vefasızlık virüsü en acımasız kültürel geleneklerden biridir ve kamusal bilince bir kez bulaşınca bir daha kolay kolay gitmez... "
Sayfa 90 - Doğan Kitap 1.Baskı Eylül 2007Kitabı okudu
Şairler Akşamı
Var olsunlar yine bu akşam
Şereflendirdi şairler masamızı
Kurduk mehtaba karşı çilingir soframızı
Akşam yine akşam
Ve başta Ahmet Haşim Bey
Yorgun gözlerinde melâl ü gam
Bir yanda Cahit Sıtkı
İlk sevgiliyi almış Beşiktaş'tan
Sesleniyor Abbas'a
-Haydi Abbas vakit tamam
Karşısında Veli'nin oğlu Garip Orhan Veli
Yine tarifsiz kederler
:D
Ahmet Haşim şiirden ne anlar... Nazım Hikmet şair değildir... Halit Ziya hiçbir şey değildir... Sait Faik çok şişirildi... Oktay Rifat da, Orhan Veli de cahil ve geri kimselerdir...
Yahya Kemal
Burası İstanbul şehri
Koca Fatih'in yüzyıllar önce fetheyleyip
Türklüğe armağan ettiği şehir
O yüzden bir çağı değiştiren
Avrupa'yla Asya'yı birleştiren
İlk görenin başını döndüren
Kanını tutuşturan
Ve bağrından nice şairler yetiştiren
Bi mislü baha İstanbul'u Nedim'in
Fikret'in bin kocadan arta kalan bakiresi
Yahya Kemal'in hayal şehri, Aziz İstanbul'u
Sait Faik' in ömür boyu yazdığı
O güzelim insanlar beldesi
Orhan Veli'nin gözleri kapalı dinlediği şehir
Şimdi bir yığın çaresiz ve fakir
İnsanın doldurduğu
Dinmeyen gürültülerin
Başlara sürekli bir çekiç gibi vurduğu
Tüm insanları sinir hastası
Yaşanmaz şehir, unutulmuş şehir
Her semtinde gecekonduların mantar gibi bittiği
İnsanlarının birbirine savaş ilan ettiği
Hor görülmüş şehir, yorulmuş şehir
Hoyrat ellerce
Ta canevinden vurulmuş şehir
Sayfa 263Kitabı okudu
Yazmak zorunda bırakanlar utansın.
Orhan Kemal
"Sanayileşme tabiatı öldürdü. Oysa tabiat insanın en hayatî parçasıydı. Her şey düzen, mecburiyet ve rekabete dönüştü. Sait Faik, Orhan Kemal, Orhan Veli'nin aylaklıkları, sevdalı düşleri olmasaydı, birer küçük memur ya da içgüveysi kalacaklardı sonunda. Oysa ütopya... Evet, ütopya elzemdir yaratıcılar için Teo..."
"Hiç kimsenin kuşkusu olmasın, Ahmet Hamdi Tanpmar'lan, Halide Edip'leri, Hüseyin Rahmi'leri, Orhan Kemal'leri, Sait Faik'leri, Sabahattin Ali'leri, Nâzım Hikmetleri unutan ortak bellek, yarın, bugünün yazarlarını da hiç duraksamadan silip atacaktır. Çünkü vefasızlık virüsü en acımasız kültürel geleneklerden biridir ve kamusal bilince bir kez bulaşınca bir daha kolay kolay gitmez."
"Sanayileşme tabiatı öldürdü. Oysa tabiat insanın en hayati parçasıydı. Her şey düzen, mecburiyet ve rekabete dönüştü. Sait Faik, Orhan Kemal, Orhan Veli'nin aylaklıkları, sevdalı düşleri olmasaydı, birer küçük memur ya da içgüveysi kalacaklardı sonunda. Oysa ütopya... Evet, ütopya elzemdir yaratıcılar için Teo..."
Sayfa 71 - Everest YayınlarıKitabı okudu
Nedim, Yahya Kemal,
Sait Faik, Abdülhak Şinasi Hisar,
Selim İleri, Orhan Veli. İstanbul
onlarla güzel.
[ Mapushane İçinde Üç Ağaç İncir... ]
O'nun türkü sevdasını bilenler her zaman O'na türkü söyletmeye çalışırdı... Örneğin, Sait Faik yaptığı bir röportaj sırasında lafı o mısra senin bu mısra benim döndürüp dolaştırır ve şaire bir türkü mırıldattırır:
***
Akşam olur mapushane kilitlenir,
Kimi kağıt oynar, kimi bitlenir,
Kiminin temyizden evrâkı gelir.
Düştüm bir ormana yol belli değil..
Yatarım yatarım gün belli değil... Mapushane içinde üç ağaç incir,
Kollarım kelepçe anam boynumda zincir, Zincir sallandıkça her yanım sancır,
Düştüm bir ormana yol belli değil..
Yatarım yatarım gün belli değil...
[ Yaşar Kemal... ]
***
Sayfa 171 - Ayna Yayınevi, Basım Yılı 2001Kitabı okudu
Her kültür grubundan en azından beş, yapabilirseniz on en temel klasiği okuyun.
Mesela yerli edebiyatımızda roman alanında Yaşar Kemal'i, Yakup Kadri'yi, Halit Ziya'yı, Kemal Tahir'i, Sabahattin Ali'yi; öyküde Sait Faik'i; şiirde Cahit Sıtkı'yı, Orhan Veli'yi mutlaka okuyun. Dünya edebiyatında örneğin İspanyol kültüründen Cervantes'in Don Kişot'unu, Yunan yazar Kazancakis'in Zorba'sını, Fransız yazar Victor Hugo'nun Sefiller'ini, Avusturyalı yazar Kafka'nın Dava'sını, İngiliz yazar George Orwell'in Burma Günleri'ni, Amerikalı yazar Mark Twain'in Tom Sawyer'ın Maceraları'nı...
Ayrıca Rus klasiklerini de önemsiyorum, özellikle psikoloji öğrencileri için Tolstoy ve Dostoyevski'yi öneririm.
Böyle konuşunca hayretle bakarlar bana. ''Ama hocam ben psikolog olmak istiyorum, edebiyatçı değil ki," diyenler çıkar. Bence edebiyat dünyasında muhteşem bir insan laboratuvarı var ve biz henüz tam anlamıyla keşfedemedik. Bu deryadan kişinin ne anlam çıkaracağı ise tamamen kendi bilincinin gelişmişlik seviyesine bağlı...
